Разам з тым, парад традыцыйна пачыналі менавіта будучыя вайскоўцы — курсанты Сувораўскай вучэльні і студэнты Вайсковай акадэміі. Пасьля іх цьвёрда чаканілі крок перад прэзыдэнтам прадстаўнікі розных ваенных частак і падразьдзяленьняў — ад спэцназу да сувязістаў, ад дэсанту да памежнікаў.
Былі таксама вайскоўцы, апранутыя ў форму савецкіх салдатаў часоў апошняй вайны.
Побач з А.Лукашэнкам на трыбуне стаялі менавіта «сілавікі» Віктар Шэйман, Леанід Мальцаў, Уладзімер Навумаў, Генадзь Нявыглас. А ўжо на іншай трыбуне — Сяргей Сідорскі, Генадзь Навіцкі, Уладзімер Канаплёў.
Перад Лукашэнкам вайскоўцы паказвалі сваё ўменьне карыстацца зброяй і іншыя практыкаваньні, якія нагадвалі мілітарысцкія танцы.
Сам кіраўнік дзяржавы ня быў у вайсковай форме, яе але ў прамове засяродзіўся менавіта на пытаньнях бясьпекі краіны.
Лукашэнка ўспомніў пра пашырэньне інфаструктуры NATO на Ўсход, а таксама пра ўсталяваньне амэрыканскіх сыстэмаў супрацьракетнай абароны ў суседніх зь Беларусьсю дзяржавамі. Гэта ўсё, на думку кіраўніка дзяржавы, адбываецца «пры маўчаньні эўрапейскіх дэмакратычных краін».
«Аднабаковае разбраеньне немагчымае», — казаў Лукашэнка. Пасьля дадаў пра тое, што нягледзячы на эканамічныя цяжкасьці ў адносінах з Расеяй, ранейшым застаецца курс на саюзнае будаўніцтва і беларускі бок будзе працягваць бараніць межы саюзнай дзяржавы.
Лукашэнка спыніўся на пагрозах для беларускай незалежнасьці. Сярод найбольш значных пагрозаў «інфармацыйная экспансія, палітычны шантаж, санкцыі, эканамічныя рычагі ўплыву, усе гэтыя мэтады ўжываюцца супраць краінаў, якія праводзяць незалежную палітыку».
Сваю прамову Лукашэнка скончыў словамі: «Няхай заўсёды будзе мірнае неба».
Лягічна, што сьледам за вайскоўцамі ў парадзе пачалі ўдзельнічаць спартоўцы. Былыя зоркі айчыннага спорту — алімпійскія чэмпіёны, пераможцы чэмпіянатаў сьвету і Эўропы. Пасьля іх пайшла юная зьмена — пераможцы «Скураных мячоў» і «Залатых шайбаў».
У парадзе ўдзельнічалі хакеісты, у форме і з клюшкамі, толькі замест канькоў яны былі абутыя ў ролікі. На роліках таксама ехалі і лыжнікі. Скакалі коні, плылі яхты.
Людзі на хадулях і ў няясных балахонах увасаблялі сабой шахматныя фігуры. У паветры лёталі парашутысты зь дзяржаўнымі сьцягамі. Гэта ўжо троху нагадвала казкі Люіса Керала.
Студэнты ўнівэрсытэту фізычнай культуры ўтварылі гіганцкую жывую «Беларускую вазу».
Ніякага бляску і энэргіі ў вачох удзельнікаў параду не было і блізка.
Пасьля ад «імя ўдзячнага народу» чатыры атлетычныя хлопцы ўручылі прэзыдэнту здаровы кошык з кветкамі. І кіраўніка дзяржавы зь дзяўчынкай на руках, упрыгожанай чырвона‑зялёнымі бантамі, мы таксама дзесьці ўжо бачылі.
Адным з пунктаў тэатралізаванага прадстаўленьня быў абрад «Беларускае вясельле». Побач з маладымі і іхнімі бацькамі выйшлі народныя калектывы, якія засьпявалі беларускія песьні, нешта кшталту: «Ой, запрагай‑ка, бацька, лошадзь шэрую‑кудлатую».
Беларускасьці Лукашэнкава ўлада па‑ранейшаму адводзіць месца ў фальклёры, з абавязковымі лапцямі і нацыянальнымі строямі.
Афіцыйная частка сьвяткаваньня скончылася сьпевамі малавядомых выканаўцаў, якія сьпявалі старыя савецкія гіты пра «я ў бабушкі жыву» і «галубой вагон».
Паводле падлікаў БТ, на сьвята прыйшло звыш 100 тысяч чалавек. Паводле падлікаў БелТА з спасылкай на прадстаўнікоў МУС, удзел узялі звыш 200 тысяч чалавек.
