Журналіста «Gazeta Wyborcza» вызвалілі пасля хадайніцтва польскага Міністэрства замежных справаў.
Журналіста «Gazeta Wyborcza» вызвалілі пасля хадайніцтва польскага Міністэрства замежных справаў.
Андрэй Пачобут расказаў карэспандэнту «Нашай Нівы», як яго затрымлівалі і судзілі.
19 снежня ён рабіў рэпартаж з акцыі пратэсту на вуліцах Мінска. Журналіста спрабавалі затрымаць, але ён паказваў пасведчанне і яго адпускалі.
Прыблізна ў 22 гадзіны на плошчы Незалежнасці ён падышоў да маладога чалавека, які ляжаў акрываўлены ў атачэнні міліцыянтаў. Ён пачаў па-польску паведамляць у рэдакцыю «GW» і ў гэты момант яму закруцілі рукі і адвялі ў аўтобус. Там, па яго словах, было шмат выпадковых затрыманых. Іх доўгі час вазілі па райаддзелах, але нідзе ні было вольных месцаў. Ноччу іх адвезлі на Акрэсціна, але і там было поўна затрыманых.
На ноч яго і яго суседзяў па аўтобусе зачынілі ў аўтазаку. У ім было вельмі халодна. Паводле назіранняў Андрэя, у падобных умовах начавала досыць шмат затрыманых.Раніцай іх адвезлі на Сямашкі ў Дом правасуддзя. Судзіць мусілі ў судзе Кастрычніцкага раёну. Да пачатку працэсаў людзей трымалі ў падвале ў маленькіх катухах-адстойніках плошчай у 6 кв.м. Андрэя мусілі судзіць першым, яго прывялі да суддзі (Лабкоў). Але той загадаў міліцыянту адвесці журналіста назад, сказаўшы, што ягоную справу разгледзіць апошняй.
Затрыманых судзілі па канвееры — зачытвалі рапарт, выслухвалі паказанні міліцыянтаў і выносілі прысуд. Амаль усім — суткі.
Суддзя адмовіў Андрэю ў задавальненні двух хадайніцтваў — запрасіць адваката і дапытаць сведак затрымання, а таксама міліцыянтаў, якія яго схапілі. Судздзя зачытаў рапарт і абвесціў перапынак. Чакаць вердыкту журналісту давялося чатыры гадзіны. Гэты час ён бавіў у кампаніі канваіраў на калідоры.
Потым з’явіўся суддзя Лабкоў. «Ён быў увесь чырвоны, твар пайшоў плямамі. Потым прыйшоў начальнік Кастрычніцкага РУУС і заявіў: улічваючы род вашых заняткаў, улады вырашылі правесці дадатковую праверку па вашай спрвае. Вы свабодныя».
Андрэя выпіхалі на вуліцу, не даўшы прывесці сябе ў належны выгляд — так і выйшаў з матузамі ад абутку і рамянём у руках. «Мне сказалі, што мяне выклічуць па справе па месцы жыхарства», — патлумачыў Андрэй. На вуліцы ён пабачыў сваіх калегаў па арышце.
«Сумна. Мяне вызвалілі, а дзяўчына 21-гадовая, Галя, якая там апынулася зусім выпадкова, атрымала 10 сутак.Яна нават на выбары не хадзіла. Спрабавала ў судзе нешта патлумачыць».
«Мне не зразумела, навошта было ўжываць брутальную сілу супраць людзей, якія разыходзіліся. Гэта праява таго, што ў кагосьці, хто прымаў такое рашэнне, здалі нервы». Журналіст кажа, што быў сведкам дзікунскага збіцця Яўгена Афнагеля — «білі ляжачага нагамі, скрывавілі ўсяго».
Андрэй не выключае, што ў Гродне яго могуць засудзіць. Але не губляе надзеі, што ўсё можа павярнуцца іначай. Журналіст кажа, што вызвалілі яго дзякуючы прынцыповасці ягонай рээдакцыі, якая «задзейнічала ўсе магчымыя сродкі для вызвалення».
Цяпер чытаюць
Крутога айцішніка, які вярнуўся з Польшчы, кінулі за краты за фінансаванне «экстрэмізму»17
Каментары