Свой слоўнічак
Піла на роднай куханьцы гарбату, ня маючы клопату й турбот. Сонечныя рамонкі на цыраце сузірала, рысункі мудрагелістыя на шпалерах, лядоўню — некрэатыўна-беласьнежную. Ох, раздражняе, таварышы, вока гэтая неабруджаная беласьнежнасьць дамоўкі маёй для сыру й каўбас! Вось і вырашыла творчасьцю дыхнуць на празаічны прадмет кухоннага інтэр’еру — лядоўню. Красачкі акварэльлю маляваць? Не! Нарадзілася зьнянацку больш карысная ідэя!
Перада мной слоўнікі Станкевіча ды Ластоўскага. Страціўшы арыентацыю ў часе, пазбаўляю цнатлівасьці колер сваёй лядоўні: наклейваю паперкі, на паперках — назвы таго, што трапляе на кухню, па-беларуску. І колькі самабытнасьці!
Компот — узвaр.
Пирожные — цeстачкі, альбо цeсткі, альбо мазулькi.
Мороженое васпан Ластоўскі інтэрпрэтуе як «зморазь». Зрэшты, асабіста мне даспадобы агульнаўжывальнае сёньня «марозіва».
Запазычанае францускае слоўца десерт мае адпаведнік «заeдкі», «заeдак». Ня так эстэтычна, але ж трапна!
Экзатычны фрукт персик — брусква.
Вяртаючыся да згаданых вышэй заедак, мармелад — мармаляда. Рафинад — чыстaк.
Бутерброд — лусьцік, лусьцeнь.
Кожура — кажурка, шалупіньне, шалупка, шалупа, лузга.
Ежа сухая — сухоўрыца.
Шкодна сухама (в сухомятку) есьці!
Ветчина — кумпячына.
Крупы, неаблупленая бульба ёсьць eмя, eміна — тое, з чаго гатуецца ежа. Ежа, яда — еміна згатаваная.
Наeдак — ежа наагул, ежа, якой можна наесьціся. Бульба не наедак, сала — во гэта наедак!
Едзь — ежа, наедак.
Ну а за сталом скажам: «Сыць, божа!» — што тоесна «Смачна есьці!»
