Узгадалася…. Я вырас у вёске Бяздзедавічы на Полаччыне. Калі ўжо скончыў Вайсковую вучэльню і служыў афіцэрам у Іркуцку, прыязджаў у родную вёску ў адпачынак, дык мой сусед Саўка - сталы чалавек (на жаль, ужо памёр), падыходзіў да плота і махаў мне рукой, каб я падышоў. Падыходжу, вітаюся па-беларуску. Пачынаем весці гаворку, таксама я па-беларуску.
І вось ён мне раптам кажа: «А ты скажы праўду, ты мусіць не давучыўся?»
Я: «Чаму гэта? Давучыўся. Працую ўжо. Маю вышэйшую адукацыю».
Ён: «Ды мусіць не… Вунь мая дачка вывучылася. Цяпер толькі па-граматнаму, па-гарадскому разгаварвае, а ты неяк усё па-нашаму, па-дзеравенску. Дык цябе мабыць выгналі! Прызнавайся!»
Так адбывалася русіфікацыя ў савецкі час.
0
0
0
0
0
0
