Алыкель. Таймырская аўтаномная акруга.
Хальмер-Ю. Рэспубліка Комі.
Амдзерма. Ямала-Ненецкая аўтаномная акруга.
Ніжнеянск. Якуція.
Малога. Яраслаўская вобласць.
Нефцегорск. Сахалінская вобласць.
Фінвал. Камчацкі край.
Чаронда. Валагодская вобласць.
Курша-2. Разанская вобласць.
Карзунова. Мурманская вобласць.
Юбілейны. Пермскі край.
Кадыкчан. Магаданская вобласць.
Календо. Сахалінская вобласць.
Іульцін. Чукоцкая аўтаномная акруга.
Прамышленны. Рэспубліка Комі.
Старая Губаха. Пермскі край.
Паводле прагнозаў ААН, колькасць насельніцтва Расіі да 2025 годзе будзе складаць 121-136 мільёнаў чалавек, а да 2030 года — толькі 115 мільёнаў.
Перапіс насельніцтва 2010 выявіў масу пасёлкаў і гарадоў, ад якіх засталіся адны назвы. Рэзка знізілася насельніцтва не толькі вёсак, але і малых гарадоў і пасёлкаў. Не варта думаць, што гэта толькі раёны Далёкага Усходу, — гэта і вобласці, якія знаходзяцца за 200-300 кіламетраў ад Масквы.
У 2010 годзе Расія афіцыйна страціла больш за 3000 населеных пунктаў. Паводле звестак Міністэрства рэгіянальнага развіцця РФ, ад 1990 года ў краіне знікла 23 000 населеных пунктаў.
Прафесар Амерыканскага інстытута прадпрымальніцтва Нікалас Эберштадт ў сваёй кнізе «Дэмаграфічны крызіс Расіі ў мірны час» піша: «Гэта не проста шырокі дэмаграфічны крызіс, гэта далекасяжны крызіс чалавечых рэсурсаў… Расія ўяўляе сабой сучасны парадокс, і магчыма, унікальны сучасны парадокс: пры высокай даступнасці адукацыі ў наяўнасці недахоп чалавечага капіталу… Кіраўніцтва ў Крамлі ў нейкай ступені спрабуе змагацца з часткай гэтых праблем, але падобна, амбітныя лідары Расіі яшчэ нават не пачалі ўсведамляць маштаб таго, што адбываецца».
