Увесь час лукашэнкаўская прапаганда ўсхваляе дзяржаўную палітыку ў пытаннях сельскай гаспадаркі. Сцвярджаецца, якая беларуская сельская гаспадарка эфектыўная, як улада клапоціцца пра яе. Тое, што ў Беларусі няма голаду, падаецца як велізарнае дасягненне.
Калі гаворка заходзіць пра іншыя краіны, то прапаганда малюе апакаліптычную карціну: усё развалілі, распрадалі, зямля пазарастала пустазеллем, не тое, што ў Беларусі з моцным гаспадарнікам. Дайшло да таго, што АНТ паведамляе: «У суседніх краінах — голад і харчовы крызіс». Гэта — абсалютная хлусня.
Так, увесь свет перажывае складаныя часы. У заходніх краінах — рэкордная за апошнія гады інфляцыя. Павышэнне цэн (у тым ліку на харчовыя прадукты) мае глабальны характар. Сярод галоўных прычын такой высокай інфляцыі ў свеце на першым месцы кавід, які выклікаў каласальныя збоі ў ланцужках паставак тавараў і кампанентаў для вытворчасці.
Наступная істотная прычына — энергетычны крызіс у Еўропе, звязаны з дэфіцытам газу і рэкорднымі цэнамі на спотавым рынку. Варта нагадаць і пра энергетычную газавую вайну, якую развязала супраць Еўропы Расія, што выкарыстоўвае газ як геапалітычную зброю.
Ускладняе сітуацыю і расійска-ўкраінская вайна. Гэтыя дзве краіны з’яўляюцца аднымі з галоўных экспарцёраў збожжа, і перабоі з пастаўкамі з гэтых краін могуць прывесці да праблем у краінах, якія ўкраінскае і расійскае зерне імпартуюць.
Але ні Еўропе, ні суседнім краінам голад не пагражае. У нашым рэгіёне з харчовай бяспекай усё добра. Нават павышэнне цэн на прадукты не прывядзе да голаду ў Еўропе, таму што доля расходаў на ежу займае невялікую частку ў агульнай структуры расходаў еўрапейцаў, нашмат меншую, чым у Беларусі.
Сельская гаспадарка ў суседніх краінах таксама адчувае сябе добра. Нашмат лепш, чым у Беларусі з яе «моцнымі гаспадарнікамі». Вось толькі некалькі лічбаў.
Агульны аб'ём збору збожжавых у суседняй Літве ў 2021 годзе склаў 6,1 млн тон. Краіна, у некалькі разоў меншая Беларусі па плошчы, з аналагічным беларускаму кліматам, стала адным з вядучых экспарцёраў пшаніцы ў ЕС.
Фенаменальных вынікаў у сельскай гаспадарцы дасягнула і Польшча. Краіна ў 2021 годзе паставіла новы рэкорд і экспартавала прадукцыі сельскай гаспадаркі на 37,4 млрд еўра.
Краіна за 18 гадоў членства ў Еўрасаюзе ператварылася ў аднаго з галоўных вытворцаў цыбулі, бульбы, буракоў, капусты, памідор, баравікоў, клубніц, малака, яек, яблык.
У 2021 годзе ва Украіне сабраны рэкордны ўраджай збожжавых і алейных культур: 106 млн тон. Больш за 84 млн тон з агульнага сабранага аб'ёму склалі збожжавыя і зернебабовыя культуры, яшчэ 22,6 млн тон — алейныя.
Такім чынам Украіна сабрала ўраджай больш чым у 10 разоў вышэйшы, чым у Беларусі, хаця Украіна кантралюе тэрыторыю толькі ў 2,5 раза большую за беларускую.
І там не адбываецца «бітвы за ўраджай», таму што зямля належыць сялянам, і кожны з іх сам адказвае за вынікі сваёй працы, не маючы патрэбы ва ўказаннях зверху.
Прэзідэнты Польшчы, Літвы і Украіны не выязджаюць на палі, інспектуючы ход уборкі і не праводзяць селектарных нарад. І ніякага голаду няма, нават ва ўмовах вайны.
