У музеі гісторыі Мінска (вул. Рэвалюцыйная, 10) яшчэ тыдзень можна паглядзець на горад, якім ён быў паўстагоддзя таму.
Барыс Уладзіміравіч Аракчэеў нарадзіўся ў 1926 годзе. Жыве на Берасцянскай вуліцы, а працуе з 1963 года ў майстэрні, размешчанай на верхнім паверсе дома па вуліцы Леніна, 2 (як сказалі б старыя мінчане, дзе «Патсдам»). Уяўляеце, які адтуль выгляд і як ён мяняўся ўсе гэтыя 58 гадоў? Не дзіўна, што плошча Свабоды стала галоўным, але далёка не адзіным яго персанажам.
Паркавая магістраль пачатку 60-х. Амаль без будынкаў — толькі Дом фізкультуры і знесены цяпер інтэрнат універсітэта.
Тая ж вуліца прыкладна праз дзесяць гадоў. Палац спорту, бісквітная фабрыка на іншым беразе ракі.
«Восеньскі прызыў». Навабранцы, аўтобусы, аркестр — і Верхні горад ва ўсёй залатой красе.
Памятаеце, там, дзе цяпер ратуша, некаліо быў фантан? Вось ён, толькі зімой.
А тое, што міма фантана хадзіў трамвай, памятаеце? Не? Ну, глядзіце.
Той самы трамвай, але зусім у іншай манеры.
А каля фантана, аказваецца, міліцэйская будка была.
Першамайская дэманстрацыя. Аркестр, сцягі, лозунгі і шыкоўная зваротная перспектыва.
«Раніца працоўнага дня» Раён Берасцянскай.
Кінатэатр «Летні».
Вось як выглядаў масток з вуліцы Янкі Купалы ў парк Горкага.
А так ён выглядае цяпер.
Дзяўчынка ў агароджы парку Горкага. Дом не вельмі змяніўся, а вось дзяўчынка відавочна падрасла.
Альтанка ў тым самым парку.
Цяпер без альтанкі.
Адгадайце вуліцу…
…Уявіце, сабе, Першамайская!
А гэтая?..
…Вуліца Захарава.
«Палац спорту ў праекце», 1963 год:
«Кансерваторскі дворык»
Гэтая серыя фіксуе знос аднаго з самых вядомых будынкаў нашага горада.
Гэтая серыя фіксуе знос аднаго з самых вядомых будынкаў нашага горада.
Кладка асфальту на месцы будынка гарадскога тэатра XIX стагоддзя.
Камсамольскае возера.
Два аднолькавыя, але вельмі розных віды з акна майстэрні.
Два аднолькавыя, але вельмі розных віды з акна майстэрні.
