Як снег спакволь лягае на брукоўку,
Так лёгка, калі побач Ты,
І белай робіцца ватоўка,
Ад літар чорнымі — лісты.
Вагоны мерзнуць — так, без толку,
І з правадніцай мы на «ты»,
А Ты ў нататнічку на золку
Лістоўкі пішаш — як лісты.
0
0
0
0
0
0