У старажытны Полацк пілігрымы прыбылі напярэдадні, у суботу. Увечары ў храме адбылася Вячэрня (Нешпары) з удзелам пілігрымаў. На наступны дзень пасля ранішняй Ютрані распачалася Боская Літургія, цэлебрацыю якой узначаліў Апостальскі візітатар для грэка‑каталікоў у Беларусі кс. архімандрыт Сяргей Гаек МІС у саслужэнні двух протапрэзбітэраў (дэканаў): а. Андрэя Абламейкі з Мінска (Цэнтральна‑Заходні протапрэзбітэрат) і іераманаха Лявонція з Полацка (Усходні протапрэзбітэрат), а такасама святароў двух абрадаў з Беларусі і з замежжа. Сярод ганаровых гасцей быў ігумен манахаў студытаў са Свята‑Успенскай Унеўскай Лаўры (Украіна).
Паколькі ўсе прысутныя не змаглі змясціцца ў невялічкай царкве, Літургія адбывалася на двары, пад праліўным дажджом. Нягледзячы на непагадзь, пілігрымы і іншыя ўдзельнікі адчувалі дабрадатнае дзеянне Божай ласкі і духоўна ядналіся з сабранымі ў Гудагаі на каранацыі цудатворнага абраза Маці Божай Шкаплернай братамі Лацінскага, або Рымскага, абраду.
Гэтую духоўную еднасць асабліва падкрэсліў у сваім пасланні, скіраваным да ўдзельнікаў ХІІІ пілігрымкі беларускіх грэка‑каталікоў, Апостальскі Нунцый у Беларусі арцыбіскуп Марцін Відавіч. Пасланне было зачытана адначасова перад Боскай Літургіяй у Полацку і напрыканцы каранацыйнай святой Імшы ў Гудагаі.
У гаміліі падчас Боскай Літургіі Апостальскі візітатар прывітаў усіх удзельнікаў урачыстасці і выказаў асаблівую падзяку Братам праваслаўным і пратэстантам за іх малітоўную салідарнасць. Словы пашаны і шчырыя прывітанні скіраваў архімандрыт і да высокіх прадстаўнікоў дзяржаўных, абласных і гарадскіх уладаў. Між іншым, ён сказаў:
«Сёння Госпад збірае нас разам у старажытным беларускім горадзе Полацку. Так шчасліва атрымліваецца, што ў гэтыя дні спаўняецца 490 гадоў з моманту, калі вялікі беларускі першадрукар Францішак Скарына, родам з Полацка, пачаў выдаваць у Празе Біблію ў перакладзе на старабеларускую мову. Гэтыя ўгодкі — вельмі добрая нагода для таго, каб закараніць у сэрцах усіх нас любоў да Божага слова. На гэтым святочным сходзе тут, у Полацку, мы хочам сёння з асаблівай увагай згадаць словы Францішка Скарыны, якія ён змясціў у Прадмове да свайго выдання Бібліі: «Шануйма, як належыць, святое Евангелле, а шануючы, наследуйма справы нашага Збаўцы Ісуса Хрыста! І гэтак, з Яго дапамогаю, увойдзем у жыццё вечнае« (Ф. Скарына, Прадмова да Бібліі).
490 гадоў таму Госпад Чалавекалюбец даў нам Біблію ў перакладзе на нашу родную мову. Ужо сапраўды пара, каб мы самі, нашы блізкія і сябры хацелі чытаць Слова Божае на нашай роднай беларускай мове. Гэта таксама шырокае поле да сумеснай дзейнасці ўсіх хрысціянскіх Цэркваў у Беларусі. Молімся шчыра, каб Бог, які ёсць любоў, уліў у нашыя сэрцы і ў сэрцы нашых суайчыньнікаў любоў да роднай беларускай мовы і роднай духоўнай культуры».
Цэлебрацыю набажэнстваў у Полацку аздобілі і надалі ёй асабліва ўрачысты характар прыгожыя спевы ў выкананні мінскага міжпарафіяльнага грэка‑каталіцкага хору пад кіраўніцтвам студэнткі Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі Марыі Янушкевіч. Яна зусім нядаўна займаецца з гэтым маладым — і па часе існавання, і па ўзросце ўдзельнікаў — хорам (які нават пакуль не мае назвы), але спевакі‑энтузіясты ўжо дасягнулі заўважных поспехаў.
Пасля цалавання святога крыжа напрыканцы літургіі неба над Полацкам праяснела і з яго глянула цёплае летняе сонца, што хутка высушыла зямлю і змоклых удзельнікаў свята.
