Гэта першы выпадак пратэсту супраць дзяржаўнай цэнзуры за апошнія 24 гады. Журналістаў абурыла, што рэдакцыйны навагодні зварот цэнзары перапісалі. Яны выйшлі на пратэст — а побач з рэдакцыяй тым часам сабраліся жыхары паўднёвага горада Гуанчжоў, дзе выходзіць газета. Як можна заўважыць на фота і відэа, у пратэсце ўдзельнічалі людзі рознага веку, ад школьнікаў да пенсіянераў.
Кітайская канстытуцыя гарантуе свабоду слова і сходу, але на практыцы, як і ва ўсіх несвабодных краінах, законы не выконваюцца.
Учынак журналістаў з Гуанчжоў выклікаў захапленне ў кітайскім інтэрнэце.
Навіновы партал Цяньцзіня, напрыклад, так скампанаваў сваю галоўную старонку, што загалоўкі склаліся ў акраверш: «Давай Southern Weekly».
Пісьменнік і аўтагоншчык Хан апісаў у сваім папулярным блогу, як ён жыве ў вечнай няпэўнасці, ці можа ён тое і тое напісаць, ці не.
А акторка Яо Чэн, зорка сацыяльных сетак з 31 мільёнам падпісчыкаў у Sina Weibo, кітайскім Твітары, учора ў знак салідарнасці змясціла цытату з «Жыць не па хлусні» Салжаніцына: «Адно слова праўды пераважвае цэлы свет» — і лагатып Southern Weekly.
Кітай застаецца найбольшай дыктатурай свету. Усю ўладу ажыццяўляе Камуністычная партыя, а ў рэальнасці — некалькі соцень высокапастаўленых чыноўнікаў, якія самі выбіраюць найвышэйшае кіраўніцтва. Пераход ад савецкай эканамічнай мадэлі да капіталістычнай забяспечыў Кітаю эканамічны рост. Сярэдні заробак у краіне дасягнуў 550 даляраў. Аднак фармаванне новага ладу яшчэ непазбежна сутыкнецца з палітычнымі супярэчнасцямі. Грамадзяне, якія ствараюць багацце краіны, не маюць уплывы на ўладу і гарантый сваёй уласнасці. Гэта назапашвае ў людзях пратэставыя настроі.
