“Заранка” выдавалася на беларускай мове (кірыліцай) у 1927—1931 гг. у Вільні. Яе рэдактарам і выдаўцом была знакамітая Зоська Верас.
У часопісе друкаваліся творы беларускіх пісьменнікаў, казкі, запісаныя і дасланыя чытачамі, вершы дзяцей, пераклады, пастаноўкі для дзіцячых тэатраў, показкі і розныя загадкі ды круцігалоўкі. Ён аздабляўся малюнкамі, а вокладка штораз выходзіла з новай гравюраю, якія выконвалі заходнебеларускія мастакі, сярод якіх -- паўзабыты цяпер Язэп Горыд.
Дарэчы, супрацоўнікам гэтага выдання быў Сяргей Новік-Пяюн, які друкаваўся пад псеўданімам Малады дзядок. Да яго пісалі дзеткі свае лісты.
Таксама ў 1927 годзе ў “Заранцы” ўпершыню дэбютаваў і пісьменнік Міхась Машара. Дасылала з польскага Хэльма (дзе служыў муж) свае вершы Наталля Арсеннева.
Часопіс выходзіў раз на месяц, каштаваў 35 грошай, а па падпісцы на год - 4 злотыя. Для параўнання: пуд жыта каштаваў 2 злотыя.
На жаль, цяпер нават ва ўжо незалежнай Беларусі няма беларускамоўных дзіцячых часопісаў таго ўзроўню, які б адпавядаў часу. “Вясёлка”, пры ўсё павазе да яе, здаецца, назаўсёды адстала ад расійскамоўных аналагаў.
Таму ўгледзімся ў пажоўклыя старонкі маленькага выдання, якое без падтрымкі дзяржавы і нават насуперак ёй несла ў беларускія хаты наша слова, захапляла дзетак і сеяла зерне павагі да сваёй мовы.
