Аматары Вікіпедыі зладзілі фотаэкспедыцыю «Следам беларусаў Падляшша». Яе вынікі папоўняць архівы інтэрнэт-экцыклапедыі.
Замак у мястэчку Ліў, старажытная мяжа ВКЛ. На заднім плане – герб «Калюмны». На фота: Ігар Шчэкарэвіч, Анатоль Міхнавец, Томаш Бладынец (злева направа).
Месца, дзе царскія ўлады павесілі ксяндза Станіслава Бжуску, апошняга кіраўніка атрада Каліноўскага. Сакалоў-Падляскі.
Грабарка – святое месца праваслаўных жыхароў Падляшша.
Магіла генерала Язэпа Булак-Балаховіча, забітага бальшавіцкімі шпёнамі ў міжваенны перыяд. Белавежа.
Пётар Байко (у цэнтры), гісторык, супрацоўнік Белавежскага нацыянальнага парку.
Адзіны пешаходна-роварны пераход праз беларуска-польскую мяжу. Белавежа.
З краязнаўцам Дарафеем Фёнікам (у цэнтры) ля праваслаўнай капліцы ў Бельску-Падляскім.
«Пагоня» і б-ч-б сцяг у ліцэі імя Браніслава Тарашкевіча. Трэці злева – дырэктар Андрэй Сцепанюк. Бельск-Падляскі.
У музеі беларускай культуры ў Гайнаўцы.
«Мэтай нашай паездкі было ўзбагаціць фотаздымкамі раздзелы Вікіпедыі пра Падляшша, сфатаграфаваць месцы і людзей, звязаных з беларускай культурай і гісторыяй гэтага краю»,
распавядае Томаш Бладынец, арганізатар і аўтар ідэі.
Фатаграфіі будуць выкладзеныя ў бясплатную інтэрнэт-бібліятэку Wikimedia Commons, доступ да іх будзе свабодны.
Таварыства Вікімедыя Польшча праплаціла ўдзельнікам экспедыцыі паліва ды ежу. Астатняе рабілі сваімі сіламі.
«Мы паехалі на маёй машыне. Ночылі ў сяброў, Эвы і Дарэка Вашчынскіх з Белавежы. Дарэк – аўтар лагатыпу Дня беларускай Вікіпедыі ў Польшчы, які ён зрабіў за сімвалічнае піва. Прафесійны фотаапарат пазычыла Ініцыятыва Вольная Беларусь, а карты памяці да яе – сябры», кажа Бладынец.
Маршрут вандроўкі склаў Анатоль Міхнавец, лідар Беларускай Нацыянальнай Памяці. Іншыя ўдзельнікі – студэнты-каліноўцы і дзяўчына-беларуска, якая стала жыве ў Польшчы – рабілі фота.
Польскае Падляшша – гэта шматкультурная зямля, якая ў сваёй гісторыі многа разоў мяняла гаспадароў. Тут пражывае багата беларусаў, ёсць нават мясцовы дыялект беларускай мовы. Але з кожным пакаленнем сувязь з беларускасцю губляецца:
«Мае вучні гавораць мне, навошта нам вывучаць беларускую мову, калі мы на ёй нават у Беларусі не дагаворымся?»,
распавядае дырэктар беларускага ліцэя ў Бельску Андрэй Сцепанюк.
Аднойчы да яго прыехаў пасол Беларусі і запытаў, ці можа неяк гэтай школе дапамагчы. Дырэктар яму адказаў: «Проста зрабіце Беларусь беларускай». Пасол тады хуценька з'ехаў.
Фотаэкспедыцыя – чарговы праект вікіпедыйцаў. Да гэтага былі Дні беларускай Вікіпедыі ў Варшаве і Празе, дзе беларусаў вучылі пісаць артыкулы для вольнай экцыклапедыі.
Томаш Бладынец даўно цікавіцца Беларуссю, сябруе з беларусамі. Да таго ж ён вікіпедыст з 3-гадовым стажам, аўтар больш 1000 артыкулаў пра нашу краіну па-польску.
На яго думку, Вікіпедыя – найлепшы шлях пашыраць веды пра Беларусь. І такім чынам спрыяць захаванню і развіццю культуры і мовы нашай краіны.
