Працэнт тых, хто адмовіўся па сусветных мерках стандартны. Больш за 2 тыс. чалавек у Беларусі афіцыйна напісалі адмову стаць донарамі органаў і тканак.
Кіраўнік Рэспубліканскага навукова-практычнага цэнтра трансплантацыі органаў і тканак Алег Румо лічыць, што гэта ў працэнтных адносінах з агульнай колькасцю насельніцтва «стандартныя лічбы, як ва ўсім свеце».
«2100 чалавек па рэспубліцы — гэта не многа, у нас у краіне амаль 10 млн насельніцтва. Працэнт тых, хто адмовіўся, стандартны, не больш і не менш, чым у іншых краінах».
Раней паведамлялася, што людзей, якія напісалі адмову быць донарамі органаў і тканак пасля смерці, было каля 50. У сувязі з гэтым Румо растлумачыў, што пасля прыняцця адпаведнага закона, у краіне пачаў фарміравацца адзіны рэгістр донараў органаў, куды і заносіцца інфармацыя пра людзей, якія напісалі адмову.
«Зараз уся інфармацыя з паліклінік пра адмову сабраная, вось і атрымалася лічба 2100 адмоўнікаў. Гэта інфармацыя за ўсе гады. А свежых заяў аб тым, што чалавек не згодны, каб яго органы пасля смерці можна было выкарыстоўваць як донарскія, у год бывае каля 100», — растлумачыў ён.
Галоўны трансплантолаг Міністэрства аховы здароўя адзначыў, што з разуменнем ставіцца да пазіцыі людзей, якія напісалі адмову стаць донарамі органаў пасля смерці.
«У выпадку неабходнасці і яны будуць пастаўлены ў ліст чакання на правядзенне ім аперацый па трансплантацыі органаў і тканак», — дадаў ён.
За апошнія 6 гадоў у Беларусі выканана 244 перасадкі печані, 125 перасадак сэрца, больш за 1 тыс. аперацый па трансплантацыі ныркі.
У Беларусі, у адпаведнасці з заканадаўствам, у сферы трансплантацыі органаў і тканак дзейнічае прынцып прэзумпцыі згоды.
Рэлігійныя арганізацыі не выступаюць супраць выкарыстання чужых органаў. Да прыкладу ў Гомелі па ініцыятыве прыхаджан і пры падтрымцы парафіі Нараджэння Найсвяцейшай Багародзіцы ў касцёле прайшла акцыя: каталікі падпісалі добраахвотную згоду на выкарыстанне пасля смерці сваіх унутраных органаў у транспланталогіі.
