Мы дзеці цех, хто «закатал»
Усё, што далі грады,
Хто за Луку галасавал
Када-та да упаду.
Мы наш калхоз не аддадзім
Буржуям з Уол-стрыта —
Пусць ажыдает вперадзі
Разбітае карыта.
Пусць жызнь стрэміцельна леціт,
Не снімем ногу з газу!
«Саўка» ніхто не пабедзіт —
Нігдзе, нікак, ні разу!
Савок в душэ у нас сядзіт
І толька ждзёт прыказа…
А еслі враг нас пабедзіт —
Нацерпіцца, зараза!
