Гутарка з новым старшынём Партыі БНФ.
Наша Ніва: Пракамэнтуйце, калі ласка, сытуацыю з намесьнікамі старшыні, у прыватнасьці закіды пра тое, што Вы прапанавалі дэлегатам зьезду «старую гвардыю».
Лявон Баршчэўскі: Калі адбылася нарада ў кулюарах, мая прапанова была агучаная, і спадар Міхалевіч зь ёй пагадзіўся, што сьпіс намесьнікаў аказаўся безь яго. Таму потым для мяне было нечаканасьцю тое, што яго вылучылі, а ён не адмовіўся. Тым больш, што ім пісьмовае пагадненьне было падпісанае, што ён не прэтэндуе, калі будзе выбраны іншы намесьнік. Таму я не парушыў кампрамісу, парушэньне было з таго боку. Але гэта ня значыць, што сп. Міхалевіч, калі яго не абяруць, ня зможа праявіць сябе. Ён атрымае вельмі важны ўчастак рэгіянальнай дзейнасьці, і калі ён праявіць сябе, як партыйны дзеяч у рэгіёне, то ён безумоўна будзе мець больш шанцаў выйграць на наступных выбарах і стаць старшынём партыі. Сёньня ён меў шанцаў многа, але не да канца, бо працаваў на дзьве структуры.
НН: Якой будзе праца з рэгіёнамі? Партыйныя лідэры на раённым узроўні наракаюць, што ня маюць падтрымкі з цэнтру і праз гэта ня могуць займацца палітыкай прафэсійна.
Л.Б.: Я падтрымліваю — палітыка павінна быць прафэсіяй. І тое, што абяцаў сп. Міхалевіч, я дам яму ўсе паўнамоцтвы, свой подпіс і імя, калі ён дапаможа вырашыць гэтыя пытаньні матэрыяльныя. Я яго ў гэтым глыбока падтрымаю. Я толькі вось сумняваюся — была перадвыбарчая кампанія, а ёсьць рэальнасьць, іншая. І трэба адрозьніваць склад зьезду і склад рэгіянальных структураў. На жаль некаторыя людзі працавалі не з рэгіянальнымі структурамі перад зьезда, а працавалі з канкрэтнымі яго дэлегатамі, канкрэтнае нешта ім абяцалі, а структурам ад гэтага можа нічога не дастацца. Вось так не павінна быць. Калі нешта трапляе ў рэгіёны, то яно і павінна патрапіць у рэгіёне, а ня пэўнай асобе.
НН: Што мае рабіць партыя ў зьвязку з хуткім прыездам у Беларусь Уладзімера Пуціна?
Л.Б.: Віктар Івашкевіч ужо агучыў прапанову сабрацца 12 сьнежня ў 18 гадзінаў на Кастрычніцкай плошчы для высьвятленьня гэтай сытуацыі і дэманстрацыі нашай пазыцыі. Я спадзяюся, што дэлегаты зьезду прынамсі, ды іншыя падтрымаюць і прыйдуць у гэты час. Гэта будзе першы крок. Пра астатняе будзем думаць, зьбірацца.
