Прадстаўляючы інтарэсы свайго сына, А.Жалезнічэнка просіць суд абавязаць абласную газету апублікаваць абвяржэнне артыкула «Не хачу ў салдаты, хачу ў дэмакраты», апублікаванага ў № 22, і прынесці публічныя прабачэнні Д.Жалезнічэнку і яго сям’і.
«У артыкуле размова ідзе аб маім сыне, прызваным цяпер на тэрміновую ваенную службу. Лічу, што звесткі, якія ўтрымліваюцца ў апублікаваным артыкуле аўтара Ю.Чарот, парушаюць прэзумпцыю невінаватасці і добрапрыстойнасці майго сына, у глыбока зневажальнай форме прыпісваюць яму не толькі амаральныя, але нават злачынныя дзеянні, — гаворыцца ў іскавай заяве А.Жалезнічэнкі. — Артыкул аўтара Ю.Чарот пачынаецца з правядзення паралеляў паміж маім сынам і некаторымі прызыўнікамі, якія сімулююць фізічную немач, «косяць», як выказваецца аўтар, «пад дурненькага», хаваюцца ад прызыўной камісіі. Мой сын ніколі не сімуляваў фізічнай немачы, не касіў «пад дурненькага» і не хаваўся ад прызыўной камісіі. Цяпер мой сын служыць Радзіме і адначасова ў строгай адпаведнасці з заканадаўствам Рэспублікі Беларусь даказвае факт незаконнасці прызыву на тэрміновую ваенную службу. Больш за тое, па стане на дзень выхаду публікацыі з друку, а менавіта па стане на 9 лютага 2008 года, пастановай суда Савецкага раёна рашэнне прызыўной камісіі аб прызыве майго сына на тэрміновую ваенную службу прыпынена».
А.Жалезнічэнка лічыць, што інфармацыя ў артыкуле не адпавядае рэчаіснасці і з’яўляецца галаслоўнай, выдумкай аўтара. Звесткі, прыведзеныя ў артыкуле, скіраваны на дыскрэдытацыю Жалезнічэнкі, які ў адпаведнасці з заканадаўствам абскарджвае цяпер як незаконны прызыў у армію, гэтак і адлічэнне з Гомельскага дзяржуніверсітэта.
Нагадаем, студэнт‑выдатнік З.Жалезнічэнка быў двойчы адлічаны з Гомельскага дзяржаўнага універсітэта імя Ф.Скарыны. Першы раз намеснік старшыні абласной арганізацыі «Моладзь БНФ» абскардзіў у судзе адлічэнне і быў адноўлены. Але праз чатыры дні пасля аднаўлення ў ВНУ быў зноў адлічаны і 25 студзеня прызваны ў армію.
