 Вадзім Гігін, здымак газэты Звязда |
Пятнічны нумар газэты «Звязда» друкуе інтэрвію з новым кіраўніком ідэалягічнага пражэктара, заснавальнікам якога зьяўляецца Адміністрацыя прэзыдэнта. Былога рэдактара Ўладзімера Вялічку замяніў Вадзім Гігін.
Ён скончыў гістарычны факультэт БДУ, кандыдат гістарычных навук, працаваў у прэс‑службе генэральнай пракуратуры (пад крылом прыславутага Юр’я Азаронка), быў першым сакратаром Менскай гарадзкой арганізацыі БРСМ.
На гэтай пасадзе Вадзім Гігін здабыў сабе вядомасьць заявамі пра Мураўёва‑вешальніка. У верасьні летась у інтэрвію газэце «Знамя юности» ён заявіў: «Можа, трохі нестандартны выбар, але мне заўсёды імпанаваў віленскі генэрал‑губэрнатар Міхаіл Мікалаевіч Мураўёў, які здушыў паўстаньне 1863 г. Але я добра вывучыў яго біяграфію. Гэта быў надзвычайны чалавек, адміністратар, кіраўнік, які можа служыць прыкладам для любога дзяржаўнага дзеяча».
Можа Гігін выкрыць і чарговую амэрыканскую змову супраць Беларусі на БТ. Гэтым летам у перадачы «Панарама тыдня» ён сказаў наступнае: «На сёньняшні дзень няма такіх тэхналёгіяў, якія былі апрацаваныя амэрыканцамі ў іншых краінах сьвету, якія б не былі прымененыя ў Беларусі. Адзінае, што не было, дзякуй богу, адкрытага вайсковага канфлікту».
На пытаньне журналіста «Звязды», якія праблемы вас сёньня хвалююць, Вадзім Гігін адказвае: «Напрыклад, некаторыя тэндэнцыi iдэалiзацыi пэрыяду iснаваньня Вялiкага Княства Лiтоўскага. Я лiчу, што iдэалiзацыя i нават мiталягiзацыя дадзенага гiстарычнага пэрыяду можа прывесьцi да пэўнага перакосу нашай iдэалягiчнай канцэпцыi. ВКЛ не было беларускай дзяржавай са сваёй iдэалёгiяй. Ня ўсё там было проста, не ў такiм добрым становiшчы знаходзiўся тады беларускi народ. Беларусы на працягу стагодзьдзяў вялi барацьбу супраць Княства Лiтоўскага. Маё стаўленьне да тагачасных падзей вельмi крытычнае, i я не магу сказаць, што гэта адзiн з найлепшых пэрыядаў у гiсторыi Беларусi. Свой погляд нiкому не навязваю, таму прапаную на старонках часопiсу дыскусiю па тэме».
Ад студзеня, пад прыход аматара Мураўёва часопісу «Беларуская думка» далі дадатковае фінансаваньне: часопіс стаў каляровым. Пасьля леташняй рэарганізацыі часопіс «Беларуская думка» увайшоў у склад РУП «Беларускае тэлеграфнае агенцтва».
У першым сёлетнім нумары «Беларускай думкі», выданьнідля «прадстаўнiкоў органаў дзяржкiраваньня, дэпутацкага корпусу, усіх, хто мае дачыненьне да iдэалягiчнай, iнфармацыйна‑прапагандысцкай работы, а таксама вынаходнiкаў‑рацыяналiзатараў», як ахарактарызаваў яго Вадзім Гігін, друкуецца інтэрвію з намесьніцай кіраўніка Адміністрацыі прэзыдэнта Натальляй Пяткевіч. Сп.Пяткевіч адказвае на пытаньні адносна адмены льгот. На яе думку, у гэтым пытаньні «няма рэзкіх зьмен».
У круглым стале па пытаньні «Улада і мастак: разам ці паасобку» ўдзльнічаюць дырэктар «Мастацкай літаратуры» Аляксандар Карлюкевіч, намесьнік міністра культуры Віктар Кураш, народны артыст Беларусі Мікалай Кірычэнка, журналіст Генадзь Ануфрыеў і музыка Піт Паўлаў.
Таксама ў нумары інтэрвію з старшынёй ЦВК Лідзіяй Ярмошынай, якая сьцьвярджае, што выбаршчыкі Беларусі заўсёды прымаюць вынікі выбараў як дадзенасьць.
У гістарычнай падборцы нумара гісторык Мікалай Сташкевіч разважае пра тое, ці была альтэрнатыва дзяржаўных утварэньняў у БССР, а Эмануіл Іофе ўзгадвае забытыя імёны кіраўнікоў БССР.
Сакавіцкі нумар Вадзім Гігін абяцае прысьвяціць міжнароднай палітыцы. Прынамсі, будзе ўзьнятае пытаньне Косава.
