Яшчэ паўтара гады таму Данбас быў адным з самых квітнеючых рэгіёнаў Украіны. Па багацці і глянцу Данецк ішоў нароўні з Кіевам, апярэджваючы іншыя абласныя цэнтры Украіны, ды і Расіі.
Валавы рэгіянальны прадукт рэгіёна складаў каля 15%, што супастаўна з доляй Масквы ў ВУП Расіі (17%). З пачатку вайны эканоміка рэгіёна, па дадзеных Нацбанка Украіны, знізілася ўтрая.
Украінскі і замежны бізнэс пачаў масава пакідаць Данбас, кансервуючы тое, што нельга вывезці: заводы, абсталяванне, нерухомасць. Зрэшты, у кінутых актываў неўзабаве сталі з'яўляцца новыя ўладальнікі. А тыя з камерсантаў, хто рызыкнуў застацца, былі вымушаныя дамаўляцца з новымі ўладамі. Забытае паняцце «дах» зноў вярнулася ва ўжытак. Зрэшты, дах — зараз не проста скалочаныя брыгады качкоў з кастэтамі, арматурай і «Стэчкіным». Дах мае кулямёты, гранатамёты і цяжкую тэхніку.
Вырашальнае значэнне мае перавага ў жывой сіле. Аўтарытэт — той, на чыім баку больш штыкоў. Найбольшай колькасцю штыкоў і, адпаведна, эканамічнай магутнасцю ў рэгіёне мае кіраўнік «ДНР» і негалосны лідар «рэспубліканскай гвардыі» Аляксандр Захарчанка.
На другім месцы знаходзіцца кіраўнік «Рады бяспекі ДНР» Аляксандр Хадакоўскі. Далей ідуць перамоўшчык ад Данецка па Мінскім пагадненням Дзяніс Пушылін і, нарэшце, экс-галоўнакамандуючы арміі «Наваросіі» Ігар Стралкоў-Гіркін (у Данбасе больш не прысутнічае, але паспяхова зарабляе дзякуючы ёй у Расіі).
Узровень эканамічнага магутнасці і фінансавага стану правадыроў Данбаса мы паспрабавалі ўзважыць, аперуючы інфармацыяй ад нашых высокапастаўленых крыніц у Маскве і Кіеве, прыслухоўваючыся да заяваў саміх правадыроў і ацэньваючы дадзеныя, прадстаўленыя нам украінскімі кампаніямі, страціўшымі кантроль над сваімі актывамі ў Данбасе.
Так, маючы прыхільнасць прыблізна чатырма-пяцці тысячаў байцоў, Аляксандр Захарчанка мае сёння кантроль над большай часткай ліквідных актываў Данецка і гарадоў, што да яго прымыкаюць. Былыя «аплотаўцы», а цяпер гвардзейцы «ДНР» «курыруюць» супермаркеты, рэстараны і кафэ, гандлёвыя цэнтры, выступаюць у якасці даху яшчэ не зачыненых вытворчасцей.
Чытаць расследаванне на сайце «Новой газеты»
