Лідэр Кансэрватыўна-хрысьціянскай партыі БНФ Зянон Пазьняк апублікаваў ліст «Улада цемры», у якім, сярод іншага, выказаў сваё стаўленьне да новага правапісу беларускай мовы, які ўпершыню ў гісторыі будзе прыяты законам.
Культывуецца злачынная сталінская ідэалёгія, аднаўляюцца разбуральныя мэтады сталінізма. Як і пры сталінізме, за часы савецкай акупацыі ў 30‑х гадах, антыбеларускі рэжым, які ня ведае і не карыстаецца беларускай мовай, прыдумаў рэпрэсіўны правапіс беларускай мовы як мэтад яе масавага вынішчэньня.
За напісаньне, нязгоднае з гэтым прыдуманым правапісам, і за артаграфічныя памылкі (прытым ва ўсіх сфэрах жыцьця) кожнага беларускага грамадзяніна і людзей без грамадзянства будуць караць штрафам, выганяць з працы і вучобы, ужываць іншыя мэтады пакараньня (як плянуюць некаторыя ненавісьнікі Беларусі, аж да пасадкі ў турму).
Мэта гэтага шызафрэнічнага закону — легальным чынам забараніць беларускую мову. Страх перад штрафам, перад стратай працы, вучобы, перад іншым пакараньнем павінна, па паранойнай лёгіцы беларусафобнага «заканадаўства», адбіць жаданьне ў людзей пісаць па‑беларуску, здаваць экзамены і нават пісаць лісты (ня кажам ужо пра газэты і кнігі) на беларускай мове. Усё ськіравана на тое, каб беларусы сталі пісаць толькі па‑расейску.
Чужая руская мова, якую антыбеларускі рэжым зрабіў сваёй «дзяржаўнай», гэтаму закону не падлягае. Пішы, маўляў, хоць «харашо», хоць «жэстачайшэ плоха» — «сайдзёт». «Закон» цынічна дыскрымінацыйны да беларусаў. Тут груба парушана ўсё, што магчыма было парушыць: Канстытуцыя, міжнародныя законы і права, правы асобы, лёгіка, маральнасьць і здаровы сэнс. Характэрна, што ніхто ня ведае, што гэта за «правапіс», не было ніякага грамадзкага азнаямленьня (тым больш, абмеркаваньня). Невядома нават, хто ягоныя псэўданавуковыя рэцэнзенты. Здаецца, ніхто зь іх яшчэ не аб’явіўся (не падпісаў сабе нацыянальны вырак), а «закон» падрыхтавалі ўжо да прыняцьця ў апошнім чытаньні.
Тут нават не настолькі ўражвае і абурае дзікунства такога «закону», колькі той грубы, прымітыўны і выраблены цынізм, зь якім адбываецца вынішчэньне беларускай мовы. Ліквідацыя беларускай мовы ёсьць (і быў заўсёды) галоўны пункт маскоўскай акупацыйнай палітыкі на Беларусі.
