— Я нават не памятаю, як жыла ў тыя дні, калі шукалі Аню. Нас вельмі падтрымалі ратавальнікі і валанцёры з атрада «Анёл», такую дапамогу аказалі, што словамі не апісаць, — распавядае kp.by Людміла, мама 13-гадовай мінскай школьніцы.
Аня Лашкіна пайшла з дому вечарам 1 кастрычніка, дзяўчынка павінна была пайсці ў касцёл на заняткі. Вось толькі да касцёла не дайшла, да таго ж выключыла тэлефон. Валанцёры абклеілі ўвесь горад фотаздымкамі Ані Лашкінай. Зніклую дзяўчынку шукала міліцыя, сотні валанцёраў, бацькі не спалі. А ў ноч з 3 на 4 кастрычніка школьніца сама патэлефанавала бацьку.
— Вы ведаеце, у нас не было ніякага канфлікту з дачкой. Яна пайшла проста так і два дні гуляла па горадзе. Пакуль гэтую тэму мы з ёй не закранаем, Аня вярнулася дадому — і ўжо шчасце.
Хаця нам яшчэ трэба будзе ва ўсім разабрацца. Мабыць, узрост такі падлеткавы складаны, адбыўся гарманальны ўсплёск. Іншых прычын я не бачу. Сям'я ў нас добрая, мы 20 гадоў з мужам жывём, гэта значыць не маладыя, ўжо ведаем, як выхоўваць дзяцей. Да таго ж, мы вернікі каталікі, і ў той вечар Аня ішла на заняткі ў касцёл, бо сама так хацела, ніхто яе не прымушаў. Цяпер мы разам, і гэта галоўнае.
У пошукава-выратавальным атрадзе «Анёл» адзначаюць: сілы валанцёраў не былі патрачаныя дарма.
— Мы разглядалі ўсе версіі, адной з іх быў самастойны сыход. Да прыкладу, калі чалавек сыходзіць з дома не ў першы раз, мы для сябе гэта пазначаем. Тут жа была зусім іншая сітуацыя. Ніколі не ведаеш, чым можа скончыцца першы сыход з дома, — каментуе Сяргей Коўган, камандзір пошукава-выратавальнага атрада «Анёл». — У пошуках падлеткаў было задзейнічана вялікая колькасць людзей, валанцёры наклеілі 3,5 тысячы арыенціровак, дзяўчынку шукалі па ўсёй краіне. Зараз разбіраюцца праваахоўныя органы, з падлеткамі працуюць псіхолагі.
«На дзяцей нельга нападаць, з імі трэба размаўляць»
— Каб дзеці не сыходзілі з дома, у першую чаргу бацькі павінны іх любіць, ведаць іх інтарэсы і пастаянна кантактаваць, а не зводзіць размовы да банальных «прывітанне-пакуль», «ты еў?», «Якія ў цябе адзнакі?». З-за вечнай мітусні, калі дарослыя занадта шмат працуюць, занадта занятыя сабой і сваімі праблемамі, часта адбываецца абурэнне. Дзеці пачынаюць аддаляцца ад дарослых, лічаць, што яны не зразумелыя мамай і татам, — каментуе kp.by псіхолаг Леў Байцоў. — Трэба кожны дзень знаходзіць час для свайго дзіцяці і проста з ім мець зносіны. Важна, увайсці ў кола інтарэсаў дзіцяці. Ён катаецца на ровары? І вы з ім катайцеся. Ён ідзе на канцэрт рок-гурту? Ідзіце разам! У гэты час вельмі важна падладжвацца пад падлетка, жыць яго захапленнямі. Самая распаўсюджаная памылка дарослых — лаяць дзяцей, нападаць на іх, замест таго каб паспрабаваць спакойна высветліць сітуацыю, яе прычыны. Часта нявысветленыя канфлікты паміж дзецьмі і дарослымі прыводзяць да разрыву адносін.
