Мінск, цэнтр цэнтра: Залатая Горка, раён плошчы Перамогі, двор за Палацам мастацтва. Фота зроблена ў канцы працоўнага дня, у пятніцу каля 17.00.
Калі гавораць, што беларускія гарады — чыстыя, я адразу ўспамінаю сметніцы. Не, не урны на праспектах, а кантэйнеры са смеццем у дварах. Вакол іх у кожным другім выпадку валяецца смецце.
На маю думку, горад не можа прэтэндаваць на званне горада высокай культуры, пакуль у ім няма культуры збору смецця.
Якія прычыны такога стану?
Па-першае, гэта недасканаласць тэхналогіі збору смецця і састарэласць смеццязборных машын. Большасць смеццевых бакаў пакамечаныя, старыя. Калі машына такія падымае, частка смецця рассыпаецца. Як толькі дворнік няздольны адразу падмесці, вецер разносіць смецце па двары.
Па-другое, нізкая культура людзей. Пакажыце мне бак з надпісам «Для паперы», дзе б не ляжалі бутэлькі ПЭТ, і наадварот.
Па-трэцяе, адсутнасць у людзей звычкі ці абавязку выносіць смецце ў завязаных пакетах. Людзі сыплюць адкіды ў бакі, яны там смярдзяць на сонцы ўлетку і прымярзаюць узімку.
Каб выправіць першае, трэба інвестыцыі. Яны могуць прыйсці ад кампаній, зацікаўленых у перапрацоўцы адкідаў.
Каб выправіць другое, патрэбныя якасныя, чыстыя, добра абазначаныя смеццевыя бакі і кампаніі сацыяльнай рэкламы.
Каб выправіць трэцяе, бадай, не абысціся без штрафаў і кантролю. Хоць мала хто іх любіць, але славутая «нямецкая акуратнасць» імі была выхаваная.
У кожным разе, праблема сапраўды існуе. Каб у тым пераканацца, досыць падысці да смеццевага бака ў вашым двары.
