З касмадрома «Байканур» стартавала ракета, якая даставіць на Марс даследчыя модулі. Гэта сумесны праект расійскіх і еўрапейскіх навукоўцаў.
AFP
«Асноўная задача місіі 2016 года — пошук доказаў наяўнасці метану ў атмасферы планеты, якія маглі б пацвердзіць усяму свету прысутнасць жыцця або актыўнасці ў сучаснасці або мінулым Марса, а таксама праверыць ключавыя тэхналогіі для другой экспедыцыі ExoMars, прызначанай на 2018 год», — паведамілі ў Раскосмасе.
Да Марса адправіўся арбітальны апарат Trace Gas Orbiter і дэсантны модуль Schiaparelli. Плануецца, што на палёт місіі да Марса спатрэбіцца сем месяцаў.
За тры дні да падлёту да Марса эксперыментальны пасадачны модуль Schiaparelli павінен аддзяліцца ад TGO, а праз тры дні пасля гэтага увайсці ў атмасферу Марса.
Арбітальны модуль TGO пасля гэтага павінен выйсці на арбіту планеты і заняцца падрабязным аналізам газавага складу яе атмасферы.
Модуль уваходу ў атмасферу, спуску і прызямлення прадаставіць Еўропе новую тэхналогію пасадкі на паверхню Марса з кантраляванай арыентацыяй і хуткасцю прызямлення.
Па разліках спецыялістаў, арбітальны апарат прапрацуе да канца 2022 года.
PA
Даследчыя комплексы будуць шукаць у атмасферы Марса метан. Гэты газ раней ужо выяўлялася ў марсіянскай атмасферы, ён паказвае на магчымую прысутнасць бактэрыяльнага жыцця на планеце.
Навукоўцы ўпэўненыя, што метан распадаецца пад уплывам ультрафіялетавага сонечнага выпраменьвання і можа існаваць прыкладна 300-600 гадоў, што вельмі нядоўга у геалагічных маштабах часу.
Гэта азначае, што газ, які прысутнічае на Марсе ў цяперашні час, не мог быць выраблены 4,5 мільярда гадоў таму, калі фармаваліся планеты Сонечнай сістэмы. Адпаведна, тое, што метан ўсё-ткі ўвесь час з'яўляецца ў атмасферы, сведчыць аб тым, што на планеце маецца нейкая крыніца гэтага газу.
Адной з іх можа быць узаемадзеянне вады з горнымі пародамі. Іншае тлумачэнне — выдзяленне старажытнага метану пры раставанні лёду.
І, нарэшце, самая цікавая магчымасць — на Марсе могуць быць бактэрыі, прадуктам жыццядзейнасці якіх з'яўляецца метан.
«Якім бы ні было тлумачэнне факту прысутнасці метану на Марсе, цяпер мала хто сумняваецца ў існаванні вадкай вады ў паверхневых пародах, а гэта азначае, што планета не з'яўляецца мёртвай, і што на ёй ідуць нейкія актыўныя працэсы», — кажа галоўны навуковец праекта ExoMars доктар Хорхе Вага.
