Праславіў наш лагойскі край
Ён годна, як ніхто ніколі.
«Жыві ж у сэрцах і бывай!» —
Славянскі свет смуткуе з болем.
Ён стаўся ў вечнасці Паэт,
Для нас жа будзе вечна родны,
Стварыў душы сваёй санет
Прыстойнай і высакароднай.
І здолеў столькі нам сказаць,
Ды так, што сэрца скалынецца,
Што можна плакаць і спяваць,
Бо дух Радзімы пульсам б’ецца.
Як маці, мову бараніў
Аддана й непадкупна- шчыра,
Зямлю сваю ён так любіў,
Нібыта вераснёвы вырай.
Ён талент нам спаўна аддаў,
Святой лічыў сваю Айчыну,
Апошнім ён народным стаў,
Сапраўдным Беларусі сынам.
0
0
0
0
0
0