Вясной у парках Германіі знаходзяць тысячы згубленых дзіцянят вавёрак, зайцоў і вожыкаў. DW даведалася, хто прыходзіць на дапамогу маленькім звяркам.
Вясна сярод абаронцаў жывёл лічыцца гарачай парой: менавіта ў гэты час года дзіцяняты лясных звяркоў асабліва ўразлівыя і часта губляюць сваіх бацькоў. У Нямеччыне якраз для такіх выпадкаў існуе спецыяльныя выратавальныя службы. Адна з іх — вавёрчына «гарачая лінія» Eichhörnchen Notruf (Тэл 0700 200 200 12). У яе рабоце задзейнічана больш за 10 супрацоўнікаў. Спецыялісты кансультуюць і задаюць найважнейшыя пытанні: ці ёсць магчымасць вярнуць ваверчаня назад у лес, ці вядома, дзе знаходзіцца маці жывёлінкі, ці паранена дзіцяня.
Прафесійны падыход
Калі звярку сапраўды патрабуецца дапамога, супрацоўнік «гарачай лініі» накіруе таго, хто тэлефануе, у адзін з філіялаў службы, якія размешчаны па ўсёй краіне. «Мы ўсё ж стараемся вярнуць дзіцяня маме, калі гэта магчыма, або накіраваць яго туды, дзе яму акажуць першую дапамогу і потым вернуць у лес», — распавяла ў інтэрв'ю DW прадстаўнік арганізацыі Eichhörnchen Notruf у Берліне Крысціна Зарэц (Christine Saretz).
Работнікаў «гарачай лініі» кансультуюць прафесійныя лекары. Берлінская служба, да прыкладу, цесна супрацоўнічае з ветэрынарнай клінікай Свабоднага ўніверсітэта Берліна. Станцыі па прыёме вавёрак у большасці выпадкаў размешчаны ў дамах у валанцёраў і абсталяваны вальерамі для грызуноў.
Пры гэтым добраахвотнікі знаходзяцца ў пастаянным кантакце са спецыялістамі. Вавёрцы можна дапамагчы, і не будучы ветэрынарам: на сайце арганізацыі Eichhörnchen Notruf ёсць спецыяльная памятка аб першых дзеяннях, якія неабходна выканаць пры выяўленні пакінутай жывёлы.
Першая дапамога
«Калі вы знайшлі страчанае ваверчаня, самае галоўнае — праверыць, ці ёсць паблізу мама ці іншыя звяркі. Агледзьце, ці няма ў яго раненняў. Дзіцяня адразу ж варта змясціць у цёплае месца, акрамя таго трэба здаволіць яго смагу, але ні ў якім разе не паіць малаком. Можна даць кіпячонай падсоленай вады і не спрабаваць адразу ж накарміць вавёрачку», — тлумачыць Зарэц.
Па ўсёй Германіі на год знаходзяць больш за тысячу маленькіх звяркоў, кожны філіял арганізацыі Eichhörnchen Notruf прымае каля 70—80 жывёл. Калі гэта дзіцяня, яго змяшчаюць да іншых малеч. Жывёл старэйшых селяць у вальеры на вуліцы. Пасля таго, як вавёрку выхадзілі, яе выпускаюць на волю. Дзверы клеткі пакідаюць адкрытай, і жывёлы выбягаюць на прыроду — хтосьці адразу, хтосьці крыху пазней. Былі выпадкі, калі ваверчаня заставалася там некалькі дзён. Некаторыя са звяркоў вяртаюцца, таму што не могуць самастойна знайсці новае жыллё і памятаюць, што ў клетцы была ежа.
Вавёрчыны апекуны
«Гарачая лінія» існуе выключна на сяброўскія складкі і ахвяраванні. «Аматары маленькіх грызуноў робяць добраахвотныя пералічэнні па 25 еўра, наўзамен ад нас яны атрымліваюць прыгожы «ліст падзякі апекуна». Такіх людзей шмат», — расказвае Крысціна Зарэц.
Бываюць і прыстойныя сумы. «Да прыкладу, нядаўна адна буйная кампанія, чыя назва звязана з вавёркамі, зрабіла буйны ўнёсак. Фінансаванне ідзе з розных крыніц, і я скажу, што сітуацыя вельмі нават нядрэнная», — адзначае Крысціна Зарэц. Зараз у берлінскую арганізацыю Eichhörnchen Notruf ўваходзяць 115 чалавек.
Акрамя вавёрак, ратуюць і іншых згубленых дзіцянят: напрыклад, зайчанят, вожыкаў і нават дзікоў. Але варта памятаць, што ў Нямеччыне заканадаўча забаронена забіраць дадому дзіцянят дзікіх жывёл, і таму варта гэта рабіць толькі ў тым выпадку, калі яны сапраўды маюць патрэбу ў дапамозе.
