У Мінску актыўна ўзяліся за апрацоўку зялёных зон ад кляшчоў, паведамляе minsknews.by.
На сённяшні дзень акарыцыдную апрацоўку правялі ў Батанічным садзе, у зялёнай зоне ўздоўж Свіслачы, у парку імя Горкага. Грэкавай і на іншых тэрыторыях Ленінскага раёна, у раёне вул. Сцебянёва ў Кастрычніцкім раёне, у лясных масівах, прылеглых да тэрыторыі некалькіх таварыстваў уласнікаў. Пра гэта паведаміла галоўны дзяржаўны санітарны доктар г. Мінска — галоўны доктар ДУ «Мінскі гарадскі цэнтр гігіены і эпідэміялогіі» (МГЦГіЭ) Наталля Жукава на аператыўнай нарадзе ў Мінскім гарадскім выканаўчым камітэце.
На сайце МГЦГіЭ размешчаная карта, якая пастаянна абнаўляецца. Тут прадстаўленая інфармацыя аб наяўнасці кляшчоў на тэрыторыі зялёных зон Мінска. Пры гэтым Жукава падкрэсліла, што напад кляшчоў на жыхароў Мінска часцей за ўсё адбываецца за межамі сталіцы.
Меры прафілактыкі і абароны
У час знаходжання на прыродзе неабходна:
Максімальна прыкрываць цела, апранаць светлую адзежу (на ёй лепш відаць кляшчоў) з доўгімі рукавамі і капюшонам, штаны запраўляць у шкарпэткі.
Аглядаць сваю вопратку кожныя 2-3 гадзіны, перыядычна праводзіць праверку скуры.
Па вяртанні з лесу, парку старанна агледзець вопратку, скуру, звяртаючы асаблівую ўвагу на наступныя часткі цела: шыя, падпахі, пахвіна, вушы - у гэтых месцах скура асабліва пяшчотная і тонкая, кляшчы часцей за ўсё прысмоктваюцца менавіта там. Таксама неабходна агледзець жывёл, букеты з лясных і палявых кветак і іншыя рэчы, прывезеныя з лесу.
Пры неабходнасці выкарыстоўваць процікляшчовыя рэпеленты, у адпаведнасці з інструкцыяй па іх ужыванню.
Як дзейнічаць у выпадку прысмоктвання кляшча
Кляшча варта як мага хутчэй выдаліць. Чым даўжэй клешч знаходзіцца ў прысмактаным стане, тым большая верагоднасць заражэння чалавека. Зрабіць гэта лепш у медыцынскай установе. Калі такой магчымасці няма, выдаліць яго можна самастойна адным з наступных спосабаў:
Пры дапамозе баваўнянай ніткі. Яе завязваюць ў вузел, як мага бліжэй да хабатка кляшча. Закручваючы канцы ніткі пры дапамозе кругавога руху, здабываюць кляшча, паволі падцягваючы яго ўверх. Рэзкія рухі недапушчальныя.
Пры дапамозе стэрыльнай (пракаленай) іголкі - як стрэмку.
Пінцэтам. Кляшча трэба захапіць як мага бліжэй да хабатка. Затым яго акуратна выцягваюць, круцячы вакол сваёй восі ў зручны бок. Звычайна праз 1-3 абароты клешч здабываецца цалкам разам з хабатком. Калі ж кляшча паспрабаваць выдраць - вялікая верагоднасць яго разрыву. Нельга націскаць на брушка, пры гэтым магчыма выдушванне яго змесціва разам з узбуджальнікамі хвароб у ранку.
Пасля выдалення кляшча скуру ў месцы яго прысмоктвання апрацоўваюць настойкай ёду або спіртам.
Пры выдаленні кляшча нельга выкарыстоўваць алей, крэмы, якія закаркоўваюць дыхальныя адтуліны кляшча і правакуюць дадатковы выкід узбуджальнікаў у кроў чалавека.
Пасля выдалення кляшча неабходна абавязкова звярнуцца ў паліклініку па месцы жыхарства да ўрача-інфекцыяніста (тэрапеўта, педыятра) для прызначэння прафілактычнага лячэння і арганізацыі медыцынскага назірання.
Пры з'яўленні прыкмет захворвання неабходна неадкладна звярнуцца ў паліклініку па месцы жыхарства і паведаміць лекару пра прысмоктванне кляшча на працягу апошняга месяца.
