«На тэрыторыі Беларусі знаходзяцца 2350 расійскіх вайcкоўцаў і два вайсковыя аб'екты», — нагадаў палітолаг Аляксандр Шпакоўскі ў адказ на меркаванні, што Беларусь змяніла сваё стаўленне да Расіі пасля анексіі Крыма і падзей у Данбасе.
Пра гэта беларускі палітолаг заявіў на канферэнцыі «Інерцыя, умацаванне нейтралітэту ці змена вонкавапалітычнай арыентацыі? Вонкавая палітыка Беларусі на сучасным этапе».
На думку Шпакоўскага, Расія застаецца надзейнай саюзніцай Беларусі і забяспечвае нашай краіне надзейны парасон ад сцэнароў каляровых рэвалюцый.
«У сур’ёзных колах ніхто ўсур’ёз варыянту ваеннага канфлікту Расіі і Беларусі не разглядае», — зазначыў ён і нагадаў пра пастаўкі вайсковай тэхнікі Расіяй Беларусі.
З ім не пагадзіўся Арсень Сівіцкі з Цэнтра стратэгічных і замежнапалітычных даследаванняў. На думку Сівіцкага, факт размяшчэння Расіяй дывізій у Клінцах і Ельні на самай мяжы з Беларуссю надзвычай трывожны. А яшчэ большую трывогу выклікае той факт, што з кіраўніцтвам Беларусі ў гэтым пытанні не раіліся. Непакой выклікаюць і сцэнары, якія распрацоўваюцца ў расійскім Генштабе адносна Беларусі, сказаў Сівіцкі.
Што да ўзбраенняў, то Сівіцкі лічыць важным той факт, што Беларусь распрацавала «Паланэзы» ў супрацоўніцтве з Кітаем. Кітай таксама можа стаць партнёрам Беларусі ў распрацоўцы аператыўна-тактычных ракет і зенітна-ракетных комплексаў, адзначыў Сівіцкі. Ён таксама звярнуў увагу, што першыя «Паланэзы» размяшчаюць у артылерыйскай часці ў Асіповічах (Усходняя Беларусь), а не ў Брэсце, дзе таксама існуе аналагічная вайсковая адзінка.
У той жа час прафесар БДУ Уладзімір Снапкоўскі адзначыў, што вымушаны разварот Беларусі ад Расіі да Захаду магчымы толькі ў тым выпадку, калі Расія праявіць агрэсію ў дачыненні да Беларусі, замахнецца на яе суверэнітэт. Добраахвотны разварот Мінска немагчымы, мяркуе Снапкоўскі. Снапкоўскі лічыць трохі надуманым, недаказаным тэзіс пра тое, што Беларусь у апошнія гады аддалілася ад Расіі.
Канферэнцыя прайшла ў «Дразды-клубе» ў Мінску 29 чэрвеня. Яна была арганізаваная Цэнтрам Астрагорскага. Сярод яе ўдзельнікаў былі як прадстаўнікі недзяржаўных аналітычных цэнтраў і СМІ, так і эксперты з дзяржаўных структур.
