У інтэрв’ю БелаПАН А.Астравух паведаміў, што ў 928‑старонкавае выданне, надрукаванае накладам тысяча асобнікаў, уключана каля 25 тыс. слоўнікавых артыкулаў і 50 тыс. слоў. У кнігу ўвайшлі фразеалагізмы ідыш — прыказкі і прымаўкі, пажаданні і прывітанні, загадкі і скорагаворкі, а таксама каламбуры, цытаты з яўрэйскіх песень, анекдотаў і літаратурных твораў. Пры складанні кнігі, работа над якой заняла 10 гадоў, А.Астравух выкарыстаў мноства слоўнікаў, што выходзілі ў розных краінах у XIX—XX стагоддзях. Спонсарам выдання, надрукаванага на мелаванай паперы, выступіў прадпрымальнік з Санкт‑Пецярбурга Андрэй Гарбенка.
Кнігу А.Астравух прысвяціў памяці сваіх настаўнікаў: Соф’і Рохкінд, якая ў 1940 годзе выдала ў Мінску ў суаўтарстве ідыш‑рускі слоўнік на 20 тыс. слоў; загадчыцы бібліятэкі Мінскага аб\’яднання яўрэйскай культуры імя Ізі Харыка Дзіны Харык; яўрэйскага паэта Гірша Рэлеса; тэатральнага і музычнага дзеяча Майсея Свірноўскага.
«Мэтай кнігі было сабраць разам пад адной вокладкай усё самае лепшае ў ідыш, той яўрэйскі скарб, які злы лёс раскідаў па розных краінах, мовах і друкаваных выданнях», — гаворыцца ў аўтраскай прадмове.
Гэты слоўнік з’яўляецца другім выданнем такога кшталту ў гісторыі краіны і самым аб’ёмным. Першы ідыш‑беларускі слоўнік на 8 тыс. слоў, складзены пры ўдзеле Самуіла Плаўніка (Змітрок Бядуля), выйшаў у 1932 годзе. «У яўрэйскім сектары Беларускай акадэміі навук у 1920—1930‑я гады была сабрана велізарная картатэка на 100 тыс. слоў, аднак яна загінула ў гады вайны», — зазначыў А.Астравух.
Ён вывучае мову ідыш з 1984 года. У 2004 годзе скончыў Вільнюскі яўрэйскі інстытут Вільнюскага універсітэта (Літва). Цяпер А.Астравух працуе над стварэннем ідыш‑рускага слоўніка.
