Пра намер усё-такі абараніць свой «гонар, годнасць і дзелавую рэпутацыю» вядомы кампазітар распавёў TUT.BY.
minsknews.by
Нагадаем, у красавіку 2017 года кампазітар забараніў Ядвізе Паплаўскай і Анатолю Ярмоленку выкарыстоўваць музыку пяці сваіх песень да вырашэння спрэчных пытанняў.
Сваю пазіцыю Ханок патлумачыў непавагай да яго асобы (напрыклад, на вечары памяці Аляксандра Ціхановіча не называлася яго прозвішча) і парушэннямі аўтарскіх правоў (не быў заключаны бязвыплатны або выплатны дагавор, які дазваляў выкарыстоўваць яго песні).
У пачатку мая гэтага года кампазітар адмовіўся ад свайго намеру, аднак пакінуў у сіле забарону на выкананне сваіх твораў.
TUT.BY удакладніў у Эдуарда Ханка, чаму ён памяняў сваё рашэнне. Бо забарона на выкананне яго песень так і не была парушаная. Рэакцыя кампазітара аказалася эмацыйнай: «За апошні час Паплаўская і Ярмоленка столькі ўсяго нагаварылі, што я вымушаны абараняцца. Яны спрабуюць прадставіць справу так, як быццам я такі нядобры чалавек, які «з глузду з'ехаў». Я павінен абараняць свой гонар і годнасць».
У якасці прыкладу Ханок прывёў выказванне Ядвігі Паплаўскай, якая нібыта сказала падчас аднаго з эфіраў, што кампазітар «вымагаў у яе 25 тысяч даляраў».
«Атрымліваецца, я — вымагальнік, — эмацыйна працягвае Ханок. — Хоць на падставе закона я мог паставіць лічбу і ў 25, і ў 125 тысяч, і 225 тысяч. Гэты твор — мая асабістая ўласнасць, таму яго лёсам распараджаюся я сам».
Што тычыцца Ярмоленкі, то, па словах Ханка, яны сустрэліся, і кампазітар прапанаваў заключыць «выплатны» дагавор на суму ў 2,5 тысячы даляраў. Гэтыя грошы павінны былі пайсці на будаўніцтва помніка воінам-дэсантнікам у Калодзішчах. Але бакі так і не прыйшлі да пагаднення (удакладнім, гэта не з'яўляецца парушэннем закона), што пакрыўдзіла Ханка.
«Адбываецца прысваенне аўтарства дэ-факта, калі прозвішча фармальна застаецца за вамі, але яго не абвяшчаюць або ігнаруюць вас на мерапрыемствах з удзелам тэлебачання. Ствараецца ўражанне, што песню напісаў не Эдуард Ханок, а Аляксандр Ціхановіч», — абураўся Ханок ў красавіку гэтага года. Практычна тыя ж словы ў тых жа выразах ён паўтарыў і цяпер.
