Чалябінскі дызайнер Ілля Бірман прадставіў «новую, прыўкрасную схему» мінскага метро. Яна выклікала шмат пытанняў і абмеркаванняў.
Для чаго расійскія дызайнеры (разам з Бірманам над праектам працавалі таксама Іван Звягін і Канстанцін Яўстраценка) звярнуліся да мінскага метро, ці мелі яны замову ад кагосьці з Беларусі?
«Проста вельмі цікавая задача, захацелі і зрабілі», — расказаў «Нашай Ніве» Ілля Бірман.
А ці ёсць планы прадаць гэты праект беларусам? «Не думалі пра гэта. Шчыра кажучы, а што значыць «прадаць». Хто б яго мог купіць і навошта?»
На сайце агенцтва напісана, што задача гэтай схемы, каб «іншыя гарады зайздросцілі». Вельмі падрабязна на схеме акцэнтаваны цэнтр Мінска — славутасці, паркі, дрэвы, — а вось ускраіны прадстаўленыя толькі станцыямі метро.
Самае спрэчнае пытанне, якое пакінула альтэрнатыўная схема мінскага метро — гэта адмова ад традыцыйнай беларускай лацінкі на карысць транслітэрацыі. Чаму дызайнеры пайшлі на гэты крок?
«Прынятая лацінка — беларуская, гістарычная, зразумелая і родная для беларуса. Але літар š і č не бывае ні ў англійскай, ні ў іспанскай, ні ў партугальскай, ні ў нямецкай (самыя распаўсюджаныя ў свеце мовы з лацінкай). Калі б мы проста хацелі зрабіць прыемна беларусам, лацінка б не спатрэбілася зусім — схема ўжо набраная на беларускай. Але адзіная прычына наогул рабіць лацінку — дапамагчы замежніку, а не збіць яго з панталыку», — адзначае Ілля Бірман.
Хапае ў карце і памылак. Напрыклад, напісана «вуліца Янкі Купала», а не «Купалы».
