Гэты раман Павел Севярынец пісаў 12 гадоў. Былі самыя розныя гісторыі, калі рукапіс «Беларусаліму» канфіскоўвалі сілавікі. Потым нейкім цудам кніга зноў вярталася да Паўла.
«Па-над гатэлем «Беларусь» задрыжэла халодная зорка. Ледзь бачная кропля святла. Слязінка ў прадонні. Чалавек у чорным спінжаку, які стаяў на Траецкім мосце праз Свіслач, плюнуў уніз. Маленькі згустак цяпла аддзяліўся ад цела і праз імгненне пацалаваў цемру», — так пачынаецца твор Севярынца.
На прэзентацыю кнігі ў бізнэс-цэнтр «Вікторыя» прыйшло каля 300 чалавек. Калі ты не Горват, ці Марціновіч, то хто яшчэ можа пахваліцца такой аўдыторыяй чытачоў? Людзі розныя: маладыя пары-вернікі з дзецьмі ці цяжарныя, ёсць барадатыя хіпстары, сівыя мужчыны ў гальштуках, сціплыя жанчыны ў доўгіх спадніцах.
Сам Павел Севярынец на сцэне ў чорным пінжаку, белай кашулі, без гальштука ці мятліка, затое з бел-чырвона-белым значакам на лацкане. Прэзентацыя толькі пачалася, а зала ўжо выбухала апладысментамі, асабліва актыўнічаў маладафронтавец Зміцер Дашкевіч.
Найперш Севярынец падзякаваў таму, без каго «не было б ні мяне, ні гэтай кнігі». Гэтае прысвячэнне было Госпаду Богу. Наступныя падзякі былі маме Паўла Таццяне, якая прыехала з Віцебска, і сястры Ганне.
«Я зразумеў, якую кнігу я мушу напісаць», — адзначыў Севярынец. Агулам «Беларусалім» будзе складацца з трох частак. Сам Павел самаіранічна параўнаў прэзентацыю кнігі з «Уладаром пярсцёнкаў». Маўляў, фільмы гэтай серыі Толкіна таксама выходзілі не адразу, а каб заахвоціць гледача/чытача.
Пра што кніга? «Пра апошнюю бітву дабра і зла. Пра жыццё, пра каханне, пра здраду», — кажа аўтар.
Урывак з кнігі зачытвала жонка Паўла Вольга, яна выйшла на сцэну ў смарагдавай сукенцы. Бачна, што Воля ўжо не на першым месяцы цяжарнасці. Паўлава жонка расказвала кранальную гісторыю, як ёй даводзілася праносіць мужу асадку падчас адседак на Акрэсціна: «Засоўвала асадку ў буханку хлеба, ці, прабачце, туалетную паперу, каб Павел мог працягваць пісаць».
Зміцер Дашкевіч парваў публіку фразай: «Раман я не чытаў, але адабраю». Затое апавёў пра тое, як насіў Севярынцу яйкі і крабавыя палачкі з Чэрвеньскага рынку, калі аўтар пісаў твор. Падчас выступу Дашкевіча на сцэну выскачылі яго дзеці — Мара і Давід. Публіка на гэткую дзіцячую непасрэднасць адрэагавала вельмі цёпла.
Пасля імпрэзы да Севярынца пацягнулася доўгая чарга па аўтографы.
