Намеснік міністра ўнутраных справаў, камандуючы ўнутранымі войскамі Юрый Караеў падзяліўся сваім досведамі перамогі над дзедаўшчынай. Гэта адбылося падчас сустрэчы з выпускнікамі факультэта Унутраных войскаў Вайсковай акадэміі ў ходзе вучэбна-метадычнага збору.
Як піша часопіс «Спецназ», Караеў адзначыў выпадак у Печах са смерцю шарагоўца Аляксандра Коржыча, які паказаў, што «галоўная небяспека ў сферы парушэння статутных правілаў узаемаадносін у сучаснай арміі — гандлёва-грашовыя адносіны паміж вайскоўцамі, а прасцей кажучы, звычайнае вымагальніцтва: грашовыя пераводы на банкаўскую картку, «купля» дабротаў па службе, карыстанне мабільнікам па вар’яцкім тарыфе».
Караеў адзначыў, што ў СССР існавала «махровая дзедаўшчына», якая была заснаваная на нацыянальнай варажнечы. «Пасля распаду СССР я думаў, калі служыць будуць адны беларусы, то праблема з «дзедаўшчынай» знікне сама сабой. Але прыйшло засілле сяржантаў. А праз некалькі гадоў вярнулася і розніца ў прызывах. Проста ўсе дзейнічалі паводле прынцыпу: з мяне здзекаваліся — і я буду».
Караеў расказаў, што, будучы камандзірам вайсковай часткі, за два тыдні ўскрыў усю сістэму дзедаўшчыны ў ёй. За бясчынствамі стаяў намеснік камандзіра аднаго з узводаў, старшы сяржант. Па словах намесніка міністра, за парушэннем статутных адносін найперш ідзе адсутнасць камандзіра ўзвода, абыякавасць камандзіра роты, страх адказнасці з боку камандзіра часткі.
«Калі парушэнне адбылося, то задача камандзіра ўзвода — паведаміць аб гэтым і пазбавіць сябе граху прыхоўвання», — сказаў Караеў.
Па ягоным меркаванні, любое злачынства, якое адбываецца ў падраздзяленні, — гэта «ўдар па войску, сілавых ведамствах, дзяржаве і прэзідэнце».
Таксама Юрый Караеў назваў асноўнае зло, з якім сутыкаецца малады афіцэр: «1. Алкаголь: колькі, дзе і з кім. 2. Грошы: пазыкі, заклады, гульні. 3. Начное баўленне часу: рэстараны, клубы, дыскатэкі».
***
На тэлеграм-канал «Нашай Нівы» можна падпісацца тут.
