Вдохновение: инстаграм поэтессы, которая увлекается этнографией

У мяне свая сацсетка - Рэфлексаграм. Пішу доўгі-доўгі пост, каб усім было лянотна чытаць і ніхто не заўважыў, што ён асабісты-асабісты. Хаця ўвесь час падсвядома шукаю сведкаў сваіх духоўных блуканняў. Таму наступныя словы як мінімум для назіральніцы за маім сталеннем і сястры па чырвонай нітцы. Апошнім часам з дзяўчатамі было прынята абмяркоўваць народзіны-паці праз пытанне, ці была (а мо хутчэй ці адчувала сябе) імянінніца каралевай. Так, хлопцы, якія дайшлі да гэтых радкоў, прынамсі ў гэты дзень дзяўчаты хочуць быць цэнтрам увагі. Усім вядомы факт, напэўна. Я была радая быць сабой - папараць кветкай Але, здаецца, таксама я пад'ехала да развілкі. Ёсць адна за Любанню, дзе трэба паехаць па другаснай і прыехаць у Кузьмічы, а ёсць другая за любасцю, дзе да шчасця трэба ехаць па галоўнай. Зносіны павінны звязвацца нечым высокім. Музыка нас звязваць перастала, а астатняе паміж намі для мяне не мае ніякай вартасці. Гэта развілка і гэта нармальна. Гэты дзень для мяне быў святам юнацтва. Дай Бог, не апошнім. З 39-годдзем наўрад ці на мой край сусвету прыедуць павіншаваць мяне людзі, якія, будзем шчырымі, нават не заўсёды са мной вітаюцца. Прыгажосць юнацтва і маладосці і ёсць у той самай простасці стасункаў. Вы прывезлі мне цяжкі мех шчасця, якім ні з кім дзяліцца не хацелася. І беспадстаўна яно пачало тонкімі пясочнымі струйкамі высыпацца праз дзірачкі-пасты вашых сацсетак. Цяпер, па логіцы, уласнаручна высыпаю мех цалкам. Першы раз за маё жыццё на маіх вачах падымалася сонца. Гэтая ноч, прыкладна як на яве, снілася мне недзе на пачатку сакавіка. Прыемна заўважаць, што амаль усе думкі і памкненні сэрца ажыццяўляюцца. Акрамя таго, што ў саламянай каробачцы разам з шарсцянымі шкарпэткамі ляжыць ужо год.

Публикация от hania mihdal (@gannaczka) Июл 9 2017 в 6:00 PDT

Анна Шакель.

Анне 19, она родилась и выросла в Молодечно, а сейчас учится в МГЛУ.

Девушка воспринимает инстаграм как дневник и, несмотря на то, что он по умолчанию предусматривает фото и видеоконтент, делится здесь мыслями и стихами.

Почитать рифмы Анны можно и в белорусских литературных журналах, например, в «Дзеяслове». Кроме этого, девушка интересуется этнографией (возможно, она даже придет к вам в дом в образе Козы на Рождество) и занимается музыкой. С недавнего времени ей приходится ее писать: с одной поэтессой Анна готовит музыкально-поэтический проект, где играет на цимбалах.

#natatki_varjatki Маё самае любімае месца, мой самы любімы час - цягнік. Гэты стан "паміж" самы ўтульны. Бо я гузік, у якога так доўга і балюча рвуцца ніткі ад маладзечанскага паліто. Нібы яшчэ боўтаюся на ім, але паліто нармальна на мяне не зашпіліш. І адначасова я бракаваны магніт, які не лепіцца надоўга да дошкі Менска. Магнітны гузік. Я неда- і паміж. Ніколі так не баялася новага году. Можа, як астатнія баяцца свайго дня нараджэння. Я не пужаюся свайго ўзросту, я баюся часу. Нібы самая шчаслівая пара ўжо прайшла, і далей нічога не чакае. У маёй свядомасці зашмат кропак перасячэння з фільмам Mr Nobody. Там ёсць эпізод, дзе выказваецца тэорыя, што ў адзін момант усясвет спыніцца і час пойдзе назад. I wish it were now.

Публикация от hania mihdal (@gannaczka) Дек 11 2017 в 4:11 PST

І запальваю цябе я і раўную да нікога, як ты нас любіла, кветка, - вестачка агню начнога! Можна паспрабаваць растлумачыць Ганначцы, што кнігі трэба чытаць, а не фатаграфаваць. Зборнічак вершаў Габрыэлы Містраль у перакладзе Барадуліна. Шчыра - цяжка чытаць, цяжка разумець, цяжка пусціць да душы. Можа, пазней дарасту. Kimmie - Гирляндочка «Пожалуюсь я мамочке: "Купи же мне гирляндочку, чтоб было веселей"» - пела все выходные, так что достала мамочку, и она пообещала купить гирляндочку. Хорошая песенка для переползания из ноября в декабрь, всем советую.

Публикация от hania mihdal (@gannaczka) Дек 5 2017 в 9:23 PST

Сёння пачула гісторыю пра прадзеда сваячкі. Перад Першай Сустветнай людзі куфрамі закопвалі свае самыя каштоўныя рэчы, усё, што хацелі захаваць праз вайну. Ён склаў повен куфар кніг. Кніг па-беларуску. Сярод іх - "Дудка беларуская". Вось што было для чалавека найвялікшай каштоўнасцю. "Над Нёманам" Ажэшкі па-руску чытаць нязручна. Вока спатыкаецца на кальках з беларускай. Чытала, што ў польскім арыгінале таксама сустракаюцца беларускія словы. Але схапіла ў цягнік проста што першае на вочы трапілася. Заўсёды хочацца ўцячы ў чужыя гісторыі, калі свая не вельмі задавальняе. Цяпер, на жаль, давялося кінуць на траціне, бо зусім не да чытання. Пажадайце мне сіл справіцца з бедамі студэнцкага жыцця і хутчэй знайсці час на мастацкую літаратуру знову!

Публикация от hania mihdal (@gannaczka) Дек 3 2017 в 5:12 PST

Маладзечанскі апакаліпсіс Набліжаецца канец свету. Вулічнае мастацтва Нас да яго рыхтуе. Калі прыйдзе Агонь Усеспалення, Маладзечанцы пазвоняць 101. Пажарнікі не дадуць анёлам забраць нашы душы: Вада пацячэ Па фарфоравых тварах, Светлых кучаравых валасах І вялізных белых пёрах. Пажарнікі падымуць свае высокія лесвіцы Да не сваіх талерак І ўцякуць ратаваць іншыя планеты. Нас усё адно спаляць. А на зямлі застануцца жыць анёлы З назаўсёды мокрымі крыламі. Калі анёлам быць немагчыма, Мар стаць пажарнікам, Пеця.

Публикация от hania mihdal (@gannaczka) Ноя 27 2017 в 5:44 PST

гарачы холад майго мора Раптоўна паехаць на пару гадзін туды, ехаць куды тры гадзіны. Хочаш, стану тваім ураганам? Bon Iver - Re: Stacks

Публикация от hania mihdal (@gannaczka) Ноя 6 2017 в 12:16 PST

новы фармат маёй паэзіі "дым" мантаж: @pq___________ рэжысура: @roumen.b cast: @evgen_molo @prokopolly

Публикация от hania mihdal (@gannaczka) Окт 25 2017 в 12:48 PDT

Ну што за цуд? Найпрыгажэйшая метафара ў свеце. Гэта яскравасць - увасабленне той энергіі, якой надзяляюцца зранку людзі, каб згенераваць патрэбныя ідэі, зрабіць першы ці апошні крок, урэшце, каб усміхнуцца. #nofilter

Публикация от hania mihdal (@gannaczka) Окт 2 2017 в 9:20 PDT

Толькі арлы межы пакараюць, І над безданню адны арлы лятаюць. Кліч свабоды іх вабіць да вышыняў, Мы таксама пакідаем гнёзды. Раёўшчына

Публикация от hania mihdal (@gannaczka) Авг 29 2017 в 12:07 PDT

Чаму вясна на лес пайшла, што крутыя горы, што крутыя горы..

Публикация от hania mihdal (@gannaczka) Янв 10 2017 в 8:16 PST

Кола-калядоўшчыкі імкнуцца ўвышыню і трымаюць зоры ў руках. Дзяніска бы з-пад пэндзля Шагала, чэсслова. Чакайце, хутка прыляцім на крылах Маладзечанскай і Рэгіянальнай. #каляда #kolaclub фота @constance_hrss

Публикация от hania mihdal (@gannaczka) Янв 4 2017 в 3:39 PST