Рэпартаж фатографа «Нашай Нівы» Сяргея Гудзіліна з з’езда «Белай Русі» нарабіў шмат шуму. У інтэрнэце актыўна абмяркоўвалі прычоскі прадстаўніц уладнай вертыкалі, так званыя начосы. Пра славутую прычоску і яе сацыяльную значнасць мы распыталі ў цырульніка і палітычнага актывіста Паўла Вінаградава.
«Калі я яшчэ вучыўся ў цырульніцкай вучэльні, у нас некаторыя прычоскі называлі па-асабліваму. Напрыклад, калі ў хлопцаў пастрыжана ўсё коратка пад 6 міліметраў і толькі спераду застаецца забаўны чубок, то ў нас гэта называлася «Барысаў». Па нейкай неверагоднай прычыне ўсе мужчыны, якія прыязджалі з Барысава, хадзілі з такім чубам.
Што тычыцца тых самых начосаў, якія горача і імпэтна абмяркоўваюць цяпер, то яны называліся «бухгалтарка з гарвыканкама». Зноўку ж па нейкім супадзенні ў іх ва ўсіх былі аднолькавыя прычоскі.
На самай справе гэтыя прычоскі з’яўляюцца не самі сабой. Яны бяруцца з тваёй галавы. У тваёй галаве такое — і ты робіш гэткі начос. Абмяркоўваюць знешнасць людзей — не вельмі этычная рэч, але мяне ў асаблівай этычнасці ніхто і не папракне, — разважае Павел Вінаградаў. —
Я вывеў для сябе наступную формулу: не кожны, хто носіць начос, падтрымлівае Лукашэнку, але кожны, хто падтрымлівае яго, носіць начос.
Сама гэтая стрыжка дастаткова складаная. Я абсалютна ўпэўнены, што гэтыя цёткі хадзілі ў цырульню рабіць начосы, самастойна зрабіць яе дастаткова складана. Магчыма, але цяжка. Гэта мода людзей пэўнага узросту, прафесіі і поглядаў. Міліцыянераў, вайскоўцаў і кадэбістаў таксама можна вызначыць па прычосцы і манеры апранацца. Гэтак жа і з гэтымі жанчынамі.
Асабіста я больш рады тым прычоскам, якія больш простыя і натуральныя. Ну максімум, максімум (!), як у той цётачкі [Таццяна Падаляк — «НН»], якая нібыта заваліла на экзамене старшыньку «Моладзі БНФ» Ганну Смілевіч. У яе такі лёгкі эфект мокрых валасоў. Для гэтага ўзросту і гэтага віду заняткаў такая прычоска — агонь!
Таццяна Падаляк. Фота www.journ.bsu.by
Начос у вас не на галаве, а ў галаве, як і крызіс».
***
На тэлеграм-канал «Нашай Нівы» можна падпісацца тут.
