Сустрэча Нікола Пашыняна (справа) і Сержа Саргсяна 22 красавіка доўжылася ўсяго 3 хвіліны. Саргсян сышоў з залы пасля першай жа заявы Пашыняна, які запатрабаваў ад яго сысці ў адстаўку. На наступны дзень Саргсян сыдзе яшчэ раз — ужо ў адстаўку.
42-гадовы Нікол Пашынян — прафесійны журналіст. Ён нарадзіўся ў невялічкім горадзе Іджэван і скончыў аддзяленне журналістыкі Ерэванскага ўніверсітэта ў 1995 годзе. Ужо ў 1999 годзе папулярны журналіст стаў рэдактарам газеты «Айкакан жаманак», якая актыўна крытыкавала ўладу прэзідэнта Роберта Качарана.
У палітыку Пашынян прыйшоў у 32 гады, у 2007 годзе, калі ўпершыню ўзяў удзел у выбарах у шэрагах блока «Імпічмент», але той альянс набраў толькі 1,29% галасоў.
У 2008 годзе Пашынян падтрымліваў кандыдата ў прэзідэнты (і экс-прэзідэнта) Лявона Тэр-Петрасяна. Тады паслявыбарчая барацьба перарасла ў перастрэлкі на вуліцах Ерэвана, улады пратэсты здушылі, а яе лідараў, у тым ліку Пашыняна, асудзілі за арганізацыю масавых беспарадкаў. Пашыняну далі 7 гадоў. Больш за год ён хаваўся, перш чым здацца паліцыі. У турме ён правёў два гады, пасля чаго выйшаў на свабоду па амністыі. І ўжо праз год, у 2012-м, стаў дэпутатам парламента па партыйным спісе Армянскага нацыянальнага кангрэсу — старой партыі, аналага нашага Народнага фронту. У 2015-м Пашынян становіцца сузаснавальнікам новай партыі, а ў 2017-м ягоны «Елк», ці то «Выйсце», аказваецца адзінай апазіцыйнай палітычнай сілай, што прайшла ў парламент. Паводле звестак армянскага ЦВК, партыя набрала сціплыя 7% галасоў.
Пашынян удзельнічае і ў выбарах мэра Ерэвана: атрымлівае, паводле афіцыйных звестак, усяго 22%.
«Елк» — самая праеўрапейская палітычная сіла ў Арменіі.
І менавіта Пашынян, у камуфляжнай форме, устаў на чале пратэстаў, якія змусілі сысці нязмяняльнага Сержа Саргсяна. Варта адзначыць, што, калі Пашыняна арыштавалі, з трыбуны мітынгу пратэстоўцамі кіравала ягоная жонка.
Пратэсты ў Арменіі былі падкрэслена мірнымі і негвалтоўнымі.
У сваім выступе 23 красавіка Пашынян падкрэсліў, што ў армянскай аксамітнай, бяскроўнай рэвалюцыі няма ніякага геапалітычнага кантэксту.
Арменія абапіраецца на Расію, будучы аточаная з трох бакоў мусульманскімі краінамі і знаходзячыся ў стане фактычнай вайны з Азербайджанам, блізкім саюзнікам Турцыі.
ЗША заявілі пра гатоўнасць працаваць з новым урадам.
Расійскія СМІ пра падзеі ў Ерэване паведамляюць мінімальна.
