— Чаго ты равеш на сабаку?
— Ай, вот гаўно малоя, скарпэтку некуды паперла… новую пару ў Варшаві купіўшы… халера бяры.
— Ммм.. вот хвароба… гэта яна, сучка, так цябе любя.
— Як?
— Тхне ёй.
— Я ж іх пасціраўшы.
— Усё роўна… ёй тхне… зара' мы папытаім. А ну кажы, куды ты скарпэтку збэсціла! засранка мурзатая!
— Аў-аў-аууууу!
— Вот… нешта ж гавора… тока ні па-нашаму… хер з імі, гэнымі скарпэткамі… навейшыя купіш.
0
0
0
0
0
0
