Ілюстратыўнае фота.
Такое абяцанне зрабіў старшыня Аршанскага райвыканкама Алексадр Пазняк падчас сустрэчы з нашчадкамі расстраляных у сталінскія часы ва ўрочышчы Кабылякі пад Оршай.
Сваякі прапанавалі зрабіць надпіс «Памяці ахвяр палітычных рэпрэсій» на беларускай, рускай, польскай і іўрыце. А.Пазняк паабяцаў, што вырабам табліцы зоймецца райвыканкам.
Добраўпарадкаваць памятнае месца будуць сумесна нашчадкі рэпрэсаваных і раённыя ўлады. У сваю чаргу А.Пазняк паведаміў, што нядаўна асабіста пабываў на Кабыляцкай гары і быў непрыемна здзіўлены ўбачаным: «Крыжы, нейкія магілы, прыбітыя да дрэў табліцы з імёнамі». Старшыня выканкама адзначыў, што гэта незаконна і для памяці дастаткова безназоўнай шыльды з надпісам.
Сваякі пераканаўча папрасілі не знішчаць устаноўленыя імянныя табліцы і крыжы. Кіраўнік раёна сказаў, што даваць распараджэнне аб знішчэнні стыхійнага народнага мемарыяла не будзе, але папрасіў звязацца са сваякамі і пераканаць іх прыбраць крыжы і табліцы.
«Вынікамі візіту я засталася задаволеная. Я рада, што яны заняліся пытаннямі добраўпарадкавання - гэта вельмі важна. Людзі павінны мець магчымасць падысці да гэтага месца «, - кажа Дзіна Кацар, унучка аўтаркі арнаменту на дзяржаўным сцягу Матруны Маркевіч і расстралянага ў Оршы Аляксея Маркевіча.
Ініцыятыве «Кабылякі. Расстраляныя ў Оршы» ўдалося высветліць імёны каля 1750 савецкіх грамадзян, расстраляных у Оршы. Сярод іх больш за 1100 беларусаў, больш за 500 палякаў, каля 40 яўрэяў, былі таксама расстраляныя латышы, літоўцы, украінцы, рускія. Відавочна, гэта не поўны спіс.
У Оршы вядома па меншай меры 6 месцаў расстрэлаў. Самыя масавыя пахаванні знаходзяцца на Кабыляцкай гары і на Магілёўскай шашы каля вёскі Панізоўе.
У 1982 годзе падчас будаўніцтва чыгункі на Кабыляцкай гары былі знойдзены парэшткі 50 чалавек. Афіцыйная камісія агледзела знойдзеныя косткі і чарапы з кулявымі адтулінамі і высветліла, што людзі былі забітыя на Кабыляках у 1937-1940 гадах. Сведкі падцвердзілі, што людзей у Кабыляцкім лесе забіваў НКВД.
У 1990-м на Кабыляцкай гары быў усталяваны мемарыял, адна з аршанскіх школ узяла над ім шэфства. Аднак пазней афіцыйная стаўленне да рэпрэсій у краіне замянілася і мемарыял закінулі. Больш за 20 год яго даглядаюць грамадскія актывісты.
Чытайце таксама:
