Памятаеце пажарнага са скандальнага відэа гомельскага блогера Максіма Філіповіча? Чалавек, якому хаміў блогер і на абарону якога сталі гараджане, — намеснік начальніка абласнога ўпраўлення МНС Сяргей Новік. У тую ноч ён разам са сваімі падначаленымі гасіў сур'ёзны пажар. Tut.by спытаў палкоўніка, дзе яго навучылі такой вытрымцы і якія пачуцці засталіся пасля непрыгожага інцыдэнту.
Сяргей Новік (на фота злева).
Нагадаем, у аўторак на прадпрыемстве ПСУП «Лінія зносу» ў Гомелі адбыўся пажар. Пажар быў складаны, тушылі ўвесь дзень і ноч. Сваю відэасправаздачу вырашыў падрыхтаваць і гомельскі блогер Максім Філіповіч. Нейкі час ён здымаў на відэа здарэнне з акна сваёй кватэры, але пазней вырашыў высунуцца на месца надзвычайнага здарэння. На тэрыторыі, дзе ратавальнікі ўжо не першую гадзіну змагаліся з агнём, да Філіповіча падышоў супрацоўнік МНС, каб высветліць, што невядомы чалавек робіць у небяспечнай зоне — і пачуў у свой адрас мноства абразлівых слоў. Пры гэтым у роліку бачна, што супрацоўнік усяляк імкнецца не абвастраць і без таго напружаную абстаноўку, а вось тон размовы блогера з ратавальнікам — адкрыта непаважлівы і задзірлівы.
Карыстальнікі стварылі петыцыю на адрас УУС Гомельскага аблвыканкама з просьбай прыцягнуць яго да крымінальнай адказнасці за абразу. Яе падпісалі 1383 чалавекі.
— Сяргей Леанідавіч, як вам такая папулярнасць?
— І не кажыце, — смяецца. — Сябры і знаёмыя абарвалі тэлефон.
— Што кажуць?
— Тое ж, што ў вас на форуме пішуць. А тыя, хто ведае мяне бліжэй, здзіўляюцца.
— Вашай вытрымцы?
— Ну так. Было вельмі складана. Я ж у першую чаргу мужык. Адпрацавалі як чэрці 14 гадзін, стаміліся, а тут яшчэ ён. Калі льеш ваду ў ачаг пажару, ідзе падсмоктванне кіслароду — і там такія канвектыўныя патокі, што струя вады ў некаторых момантах ляціць не ў ачаг, а як бы закручваецца. Натуральна, аблівае байцоў, усе былі мокрыя. Побач з ачагом цёпла і нават горача, але варта адысці — замярзае момантам, а табе трэба разбіраць, праліваць, цягаць рукавы. І вось, уявіце, у гэты момант да вас падыходзяць і просяць назвацца. Але я разумеў, што адзін няправільны рух — і ўсё павернецца супраць мяне ж. Зразумела, што ўнутры ўсё кіпела і хацелася зрабіць тое, пра што ўсе цяпер кажуць. Але жыццё ўсё расставіць на свае месцы.
— Такі сур'ёзны быў пажар? Чаму так доўга не маглі з ім справіцца?
— Галоўная складанасць была ў адсутнасці вады. На тэрыторыі два невялікія возеры, але выпампавалі іх вельмі хутка. Даводзілася браць ваду ў раёне радыёзавода, на Барыкіна, прыцягваць шмат тэхнікі. Захоўвалася на прадпрыемстве ўсё абуральна, без супрацьпажарных разрываў — і гэта факт. Калі б усё было па правілах, такога пажару б не здарылася. Узгаранне было ў самым цэнтры гэтай здаравеннай кучы. Льём-льём, вада расцякаецца па бярвёнах, а ў сам ачаг не даходзіць. Вылілі неймаверную колькасць вады, а гарыць. Ужо прыйшлося ахоўваць суседнія штабелі і нават будынкі.
— Многія здзівіліся, што герой з роліка аказаўся цэлым палкоўнікам…
— І што?
— Ну палкоўнікі — яны ж у кабінетах …
— Можна і так. Але не прывык неяк! Мне падабаецца мая праца, магу сказаць, што я нават фанат. А можна я праз вас падзякую ўсім байцам, якія ўдзельнічалі ў ліквідацыі гэтага пажару? Яны вялікія малайцы!
