Насамрэч тэрмін прыдумалі яшчэ францускія рэвалюяцынеры ў 1794 г.
Але 11 снежня 1917 г. (28 лістапада паводле старога стыля) Уладзімір Ленін рэанімаваў гэтае словазлучэнне на пасяджэнні Савета Народных Камісараў, прапанаваўшы арыштаваць «найвядомейшых чальцоў ЦК партыі ворагаў народу, і перадачы іх суду рэвалюцыйнага трыбуналу».
Пад партыяй ворагаў народу меліся на ўвазе кадэты, што зладзілі перад гэтым антыўрадавую дэманстрацыю.
Прапанову Леніна падтрымалі ўсе ўдзельнікі пасяджэння. А
Адзіным, хто прагаласаваў супраць, быў … Іосф Сталін,які палічыў прапанову занадта жорсткай.
Неўзабаве тэрмін «вораг народу» перайшоў на іншыя катэгорыі патэнцыйных праціўнікаў савецкай улады. А ў 1918 г. пачаўся чырвоны тэрор, які таксама тады тлумачыўся палітычнай неабходнасцю.
Тэрмін «вораг народу» меў прамыя адносіны і да Беларусі, паколькі ад сярэдзіны лістапада 1917 г. тут гаспадарылі бальшавікі (з перапынкам на нямецкую і полськую акупацыі).
Бальшавіцкую акупацыю Беларусі і чырвоны тэрор добра апісаў у сваіх успамінах "На этапах" Юры Сабалеўскі.
