Гэтым разам навагодняе віншаванне з вуснаў афіцыйнага кіраўніка гучала зусім у іншай танальнасці, чым год таму. Тады ўразіла антызаходняя, канфрантацыйная рыторыка. Цяпер Лукашэнка зазначыў: Беларусь — еўрапейская краіна.
Канечне, і ў гэты афіцыйны тост спічрайтэры напіхалі прапагандысцкага шалупіння. Кшталту таго, што крызіс пацвердзіў правільнасць беларускай мадэлі развіцця :)
Між тым за лічаныя гадзіны да новага года Лукашэнка казаў на нарадзе ў Магілёве, што «неабходна рашуча адмовіцца ад тактыкі бяздумнага адміністравання, бюракратычнай цяганіны пры прыняцці рашэнняў у эканамічных сітуацыях, якія хутка змяняюцца». І што
«сістэма нагляду і розных абмежаванняў толькі адбівае жаданне прымаць аператыўныя рашэнні на сваім узроўні». Нарэшце, апафеоз (адрасавана вертыкальнікам): «Яшчэ раз папярэджваю — пакіньце кіраўнікоў прадпрыемстваў у спакоі!». Ці не красамоўная характарыстыка сутнасці «беларускай мадэлі», дэ-факта варожай законам эканомікі?
Але вернемся да віншавання. Вось яшчэ пасаж: «Памятаеце, як нас крытыкавалі за тое, што мы не далі памерці сялу? Але калі грымнуў прадуктовы крызіс, у выйгрышы апынуліся краіны, здольныя самі сябе забяспечыць прадуктамі харчавання, у тым ліку і наша Беларусь».
Мо’ хто кіне спасылку: якія ж нягоднікі бэсцілі беларускую ўладу за тое, што не дала памерці сялу?
Відаць, маецца на ўвазе крытыка на адрас калгаснага ладу ды праграмы аграгарадкоў. Але ж сістэма сапраўды неэфектыўная, і прадукты нашы дарагія. Вёска не памерла, аднак спілася і ледзьве дыхае. Так што ганарыцца надта няма чым.
Увогуле ж навагодні зварот варта чытаць між радкоў. Там, дзе гучыць адмоўе «не», вылазяць фобіі. Найперш гэта тычыцца крызісу.
Падкрэслена празрыстымі эківокамі, што ён не наш, а прыйшоў з Захаду. «І сёння нас не трэба палохаць гэтым няпрошаным госцем. Наступны год будзе цяжкі, але беларусам не прызвычайвацца пераадольваць цяжкасці, былі часы і цяжэйшыя». І вось яшчэ: «Так, будзе няпроста, але вы мусіце ведаць: улада не дапусціць абвалу ды хаосу, не здрадзіць вашаму даверу. Мы ніколі не здрадзім свайму прынцыпу — клопат пра чалавека…».
Заўважце: якая шалёная канцэнтрацыя адмоўяў! Суцэльныя «не». У стылістыцы Лукашэнкі яны звычайна ёсць маркерамі таго, што яго палохае.
Такім чынам, квінтэсэнцыя у тым, што год будзе вельмі цяжкі. І наверсе засцерагаюцца менавіта абвалу ды хаосу, няздольнасці выканаць сацыяльны кантракт.
Як ні парадаксальна, але менавіта навагодні падарунак ад МВФ (нават болей, чым прасілі — два з паловай мільярды долараў) пагражае непрыемнымі наступствамі — скарачэннем заробкаў, сацыяльных праграм, дэвальвацыяй. Бо МВФ дае грошы пад канкрэтныя непапулярныя рэформы.
Іх бы правесці некалькі гадоў таму, на піку расійскага нафтагазавага допінгу! Але ж тады здавалася, што дурніца будзе вечнай.
