Побач з мадэрным сусветам высокіх тэхналогіяў, банкаўскіх рахункаў і фінансавых крызісаў дагэтуль існуюць населеныя «выспы», дзе грошы не маюць амаль ніякага значэння.Прынамсі, у Мексіцы гэткія выспы ляжаць у якой гадзіне язды ад мегаполісаў. Як на рынку ў гарадку Сант’яга Т’янгістэнка пад Мехіка…
Штоаўторак у падгорным мексіканскім гарадку здавён‑даўна адбываюцца «драўнінныя» таргі. Універсальным эквівалентам на рынку ў гэты дзень робіцца не медзь, срэбра ці паперы, але сухое вецце, якое сяляне прыносяць у горад на сваіх гарбах.
За 25 кавалкаў галля тут можна атрымаць кавалак мыла, за 50 — кг фасолі, за 100 — літр алею.Ужываная вопратка ідзе па 10 галінак за рэч, цацкі — па 5.
Нягледзячы на лясы, што атачаюць Мехіка, жыхарам сталічных прадмесцяў не так і лёгка здабыць сабе паліва для печаў — вырубка дрэваў тут караецца турмою. Вось таму і паспяшаюць сяляне на аўторкавыя кірмашы — у сялян‑прадаўцоў жалезнае алібі: яны нібыта прадаюць адно сухадрэўе.
0
0
0
0
0
0
