3 кастрычніка 2017 года аўстрыйскія і нямецкія навукоўцы забілі трывогу, выявіўшы незвычайна высокія ўзроўні радыяцыі ў цэнтральнай частцы Еўропы.
Ускосныя звесткі паказвалі на верагодны радыеактыўны выкід у Расіі, аднак дзяржкарпарацыя «Расатам» заявіла, што апублікаваных дадзеных недастаткова, каб выявіць дакладнае месца паходжання ўцечкі ізатопаў радыеактыўнага элемента рутэній-106.
Пазней расійскі бок заявіў, што крыніцай забруджвання стаў спадарожнік, які згарэў у атмасферы. У канцы кастрычніка 2017 года з арбіты сышлі два савецкія спадарожнікі — «Маланка-1-44» і «Космас-1461». Адзін апарат згарэў у небе над Зімбабвэ, абломкі другога ўпалі ў акіян каля берагоў Антарктыкі.
Радыеактыўнае воблака некалькі тыдняў завісала ў розных частках Еўропы, узроўні радыяцыі вагаліся, перш чым яны вярнуліся да нармальных паказчыкаў.
Група еўрапейскіх навукоўцаў два гады аналізавала масіўны аб'ём інфармацыі і прыйшла да высновы, што выкід «без сумневу» адбыўся ў Расіі. Яго крыніцай было вытворчае аб'яднанне «Маяк» у Чалябінскай вобласці недалёка ад мяжы з Казахстанам, дзе вырабляюцца кампаненты ядзернай зброі.
У справаздачы PNAS паказана, што нягледзячы на павышаны ўзровень радыяцыі, яна не ўяўляла пагрозу здароўю людзей за межамі Расіі.
Еўрапейскія навукоўцы выказалі трывогу ў сувязі з адмовай Масквы ўзяць на сябе адказнасць за выкід.