Наступнымі гасцямі ў інтэлектуальным клубе Святланы Алексіевіч стануць вядомыя літоўскія драматург і рэжысёр
Чарговая сустрэча пройдзе 21 кастрычніка ў 19.00 ў Тэатры беларускай драматургіі (Крапоткіна, 44).
Марыус Івашкявічус і Оскарас Каршуновас — амаль равеснікі, аднаму 45 гадоў, другому 46. І яны шчасліва знайшлі адзін аднаго. Кожная іх сумесная праца — падзея ў тэатральным свеце.
Марыус Івашкявічус нарадзіўся ў невялікім літоўскім мястэчку Маляты, але ўся гісторыя яго сям'і складанымі заблытанымі шляхамі звязана з Беларуссю. У ім тры чвэрці беларускай крыві, якая час ад часу нагадвае пра сябе. Сёння Івашкявічус — вядучы літоўскі драматург. Спектаклі па яго п'есах ідуць у еўрапейскіх тэатрах.
У 2016 годзе Літоўскае радыё («LRT Radijas») абвясціла Маруса Івашкявічуса «Чалавекам года» за грамадзянскую ініцыятыву — па яго закліку каля паўтысячы чалавек рознай нацыянальнасці з Маляты, іншых гарадоў Літвы і іншых краін прайшлі Маршам памяці да месца забойства каля двух тысяч тутэйшых габрэяў.
Оскарас Каршуновас — чалавек, без якога немагчыма ўявіць сучасны еўрапейскі тэатр. Лаўрэат мноства прэмій у галіне культуры і мастацтва, кавалер ордэнаў Палярнай зоркі Шведскага каралеўскага дома, Залатога крыжа прэзідэнта Польшчы, французскага ордэна Мастацтваў і літаратуры. Са сваімі спектаклямі Оскарас Каршуновас удзельнічаў у найбуйнейшых і найважнейшых тэатральных фестывалях, а Літве падарыў традыцыйны міжнародны тэатральны фестываль «Сірэны», які праходзіць у Вільні восенню.
У 1999 годзе заснаваў уласны тэатр (Тэатр Оскараса Каршуноваса), які аб'ездзіў увесь свет. У Каршуноваса таксама ёсць беларускія карані. Дзед яго родам з-пад Магілёва.
— Я хачу паставіць «Чарнобыльскую малітву» Святланы Алексіевіч, — кажа ён. — Чарнобыльская трагедыя адгукаецца ў маім сэрцы, і гэта не проста словы. Маё пакаленне выдатна памятае 26 красавіка 1986 года: мы з сябрамі гулялі ў двары ў баскетбол, калі пачаўся дождж. У той час у Вільні была крама «Мінск» — мы пабеглі хавацца ад дажджу пад яго дахам. Пазней нам сказалі, што на ЧАЭС адбыўся выбух, а дождж, пад які мы патрапілі, быў радыеактыўны. Тэма атамнай энергетыкі да гэтага часу вельмі актуальная ў Літве (у 2009 годзе была зачынена Ігналінская атамная электрастанцыя, для чаго былі вылучаныя некалькі мільярдаў эўра. А цяпер за шэсцьдзесят кіламетраў ад Вільні ўзводазіцца АЭС…
Гэтая сустрэча — вельмі рэдкая магчымасць убачыць і пачуць дыялог двух самых запатрабаваных еўрапейскіх рэжысёра і драматурга.
Уваход вольны
Колькасць месцаў абмежавана
Каментары