Тысячы беларусаў узялі ўдзел ва ўрачыстай цырымоніі пахавання Кастуся Каліноўскага і двух дзясяткаў паўстанцаў 1863 года.
Вуліцамі Вільні прайшло грандыёзнае шэсце пад бел-чырвона-белымі сцягамі. Яго можна лічыць самай масавай беларускай маніфестацыяй за межамі сучаснай краіны. Прычым нашых сцягоў было ў разы больш, чым літоўскіх ці польскіх.
На цырымоніі развітання з Каліноўскім прысутнічалі прэзідэнты Літвы і Польшчы, пісьменнік Уладзімір Арлоў, былы кіраўнік Беларусі Станіслаў Шушкевіч, старшыня Рады БНР Івонка Сурвіла, мастак Аляксей Марачкін, спявачка Кася Камоцкая, грамадскія дзеячы Павел Белавус, Зміцер Дашкевіч, Алена Макоўская і Ніна Шыдлоўская, палітыкі Уладзімір Някляеў, Павел Севярынец, Мікола Статкевіч, а таксама многія іншыя неабыякавыя беларусы. Афіцыйную дэлегацыю ўзначальваў віцэ-прэм'ер Ігар Петрышэнка.
Каліноўскі паяднаў у калоне людзей розных палітычных поглядаў. Хрысціянскія дэмакраты і лібералы, нацыяналісты і сацыялісты, вернікі і атэісты ішлі разам.
Ігар Петрышэнка выступаў па-беларуску, запэўніў, што Каліноўскі назаўжды ўпісаны ў гісторыю Беларусі. Аднак, калі заявіў, што асобу кіраўніка паўстання не трэба выкарыстоўваць у палітычных мэтах, слухачы на вуліцы сталі асвістваць Петрушэнку. Чулася магутнае скандаванне «Ганьба».
Развітанне адбылося ў Кафедральным саборы-базіліцы Св. Станіслава і Св. Уладзіслава ў цэнтры Вільні. Пасля працэсія рушыла да могілак Росы. Па дарозе спыніліся каля Вострай Брамы, дзе адбылася малітва.
Многія сем'і прыехалі з дзецьмі. А злева — палітык Аляксей Янукевіч з плакатам «Беларусь шануе сваіх герояў».
Арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч накіроўваецца ў сабор.
Прэзідэнт Літвы Гітанас Наўседа з жонкай.
Прэзідэнт Польшчы Анджэй Дуда з жонкай.
Беларусы на вуліцах Вільні.
Беларусы стаялі вакол Катэдры ад самага ранку.
Труны Зыгмунта Серакоўскага і Кастуся Каліноўскага везлі на лафеце.
Кіраўнік беларускіх уніятаў (грэка-каталікоў) а. Сяргей Гаек.
Стваральнік «Мовынанова», шоўмэн Глеб Лабадзенка з сям'ёю.
Шэсце ідзе вуліцамі Вільні.
Паэт і палітык Уладзімір Някляеў.
Справа налева: паэт і палітык Уладзімір Някляеў, палітык, былы вайсковец Мікола Статкевіч і ягоная жонка Марына Адамовіч.
Пісьменнік Уладзімір Арлоў.
Аддаць даніну памяці герою прыехалі людзі розных узростаў і сацыяльных груп.
Аддаць даніну памяці герою прыехалі людзі розных узростаў і сацыяльных груп.
Людзі глядзяць трансляцыю пахавання на вялікім экране каля могілак Росы.
Герояў-паўстанцаў уносяць на могілкі Росы.
Людзі стаяць са свечкамі вакол могілак Росы.
Людзі скандавалі «Жыве Беларусь», спявалі «Пагоню» і «Мы выйдзем шчальнымі радамі».
"Повстанцы были представителями разных народов и вероисповдеаний, но все они сражались за сободу.
Среди них - и Калиновский, сын белорусского народа.
Поэтому это событие имеет особенное значение для Беларуси.
Калиновский первым воспринимал белорусов как отдельную политическую нацию.
Ничто так не объединяет, как кровь, пролитая в совместной борьбе за свободу.
Символично, что повстанцев перезахороняют в Вильнюсе - городе, который объединяет литовцев, поляков и белорусов.
Вечный покой дай их душам, Господи!".
Последние слова Кондрусевич произнес со слезами на глазах.