Суд Фрунзенскага раёна Мінска прыгаварыў экс-дырэктара Упраўлення капітальнага будаўніцтва Цэнтральнага раёна да пяці гадоў пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму. Яна абвінавачвалася ў тым, што заключыла з людзьмі, што мелі патрэбу ў жыллі, дагаворы долевага будаўніцтва на кватэры ў доме на праспекце Пераможцаў у Лебядзіным, не даўшы іншым людзям роўнай магчымасці даведацца пра гэта, піша Tut.by.
Людміла Князева кіравала УКБ Цэнтральнага раёна з 2014 па 2018 год, зрабіўшы яго з адстаючага адным з найлепшых дзяржаўных забудоўшчыкаў сталіцы. А 23 лістапада 2018 года яе затрымалі па падазрэнні ў шэрагу карупцыйных злачынстваў. Да пачатку снежня, калі пачаўся суд, Князева была ў СІЗА. Працэс вяла суддзя Юлія Крэпская. Бок абвінавачвання прадстаўляў пракурор Аляксандр Таўстагузаў.
Сёння суд Фрунзенскага раёна прызнаў Людмілу Князеву вінаватай у перавышэнні ўлады і службовых паўнамоцтваў, учыненых з іншай асабістай зацікаўленасцю, што пацягнулі цяжкія наступствы (ч. 3 арт. 426 КК). Пакаранне — пяць гадоў пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму (пракурор патрабаваў 6).
Яна таксама абвінавачвалася па ч. 2 арт. 426 КК (Перавышэнне ўлады і службовых паўнамоцтваў) і па ч. 2 арт. 424 КК (Злоўжыванне ўладай ці службовымі паўнамоцтвамі). Але па гэтых артыкулах суд Людмілу Князеву апраўдаў за адсутнасцю складу злачынства.
За што Князеву прызналі вінаватай?
Князевай ставілі ў віну тое, што яна ў 2015 годзе заключыла з людзьмі, што мелі патрэбу ў жыллі (у тым ліку з работнікамі УКБ), сем дамоваў долевага будаўніцтва на кватэры ў доме на праспекце Пераможцаў у Лебядзіным, не даўшы іншым людзям роўнай магчымасці даведацца пра гэта. Па версіі следства, спецыяльна для гэтага змены ў праектную дэкларацыю былі апублікаваныя ў газеце «Прэсбол» (а не «Звязда» ці «Мінскі кур'ер», як гэта часцей за ўсё бывае), плюс у адной дэкларацыі быў паказаны няправільны тэлефон УКБ, а ў другой тэлефона зусім не было.
Па словах Князевай, з просьбай выдзеліць кватэры для маючых патрэбу да іх вусна звярнуўся іх куратар з КДБ («хоць потым адмовіўся ад гэтых слоў»).
Яна казала, што ў сутнасці праектная дэкларацыя павінна была быць створана для гэтага. Яна тлумачыла, што давала заданне зрабіць дэкларацыю так, каб не было ажыятажу, але ўсё было законна. Пра тое, што дэкларацыі дзяржзабудоўшчык можа публікаваць толькі ў дзяржаўных СМІ, яна не ведала.
Князева кажа, што напярэдадні публікацыі дэкларацыі яна шмат разоў тэлефанавала куратару з КДБ, каб яны прыйшлі і ўзялі гэтыя кватэры, але ён не браў слухаўку. У выніку ў першы дзень падачы заяў на кватэры іх падалі два супрацоўнікі УКБ і адзін супрацоўнік камітэта будаўніцтва і інвестыцый Мінгарвыканкама.
Праз нейкі час КДБ перадаў у УКБ ліст пра тое, што ім трэба 6 кватэр, казала Князева. Што яшчэ канкрэтна там было сказана, яна не змагла патлумачыць.
— Яны прынеслі нам гэты ліст, і мы вымушаныя былі адмовіцца. Я так і не зразумела, што гэта быў за ліст і што яны хацелі. Падстава такая была ці што?
А неўзабаве УКБ Цэнтральнага раёна апублікаваў у тым жа «Прэсболе» дэкларацыю на яшчэ 4 кватэры для тых, хто мае патрэбу. Умовы тыя ж - каб не было ажыятажу. Толькі на гэты раз нумары тэлефона прадпрыемства ў публікацыі наогул ўказана не было. Князева кажа, што не надавала гэтаму значэння ў век інтэрнэту.
Паводле яе слоў, гэтыя 4 кватэры трэба было прадаць для таго, каб разлічыцца з падрадчыкамі. У выніку дагаворы долевага будаўніцтва заключылі ў ліку іншага экс-падрадчык УКБ, маці аднакласніка сына Князевай, а таксама (па версіі абвінавачвання) супрацоўнік УКБ праз падстаўную асобу. Прычым двое з іх падалі заявы да публікацыі дэкларацыі. Князева казала, што пра падстаўных асобаў нічога не ведала і што каманды прыняць заявы ад людзей загадзя яна не давала.
— Супрацоўнік сама б не прыняла загадзя заявы, нават калі б я загадала. Гэта нейкі іншы збой, - кажа яна.
Гэта ўсё было кваліфікавана як перавышэнне ўлады і службовых паўнамоцтваў, што абярнулася шкодай для прадпрыемства ў 313,9 тысячы рублёў. Шкода ўзялася адтуль, што кватэры гэтыя былі вызначаныя як жыллё для маючых патрэбу (гэта значыць з максімальнай прыбыткам забудоўшчыка ў 5%), а не як камерцыйнае жыллё (дзе прыбытак можа быць і 40%). А значыць, па версіі абвінавачвання, тут ёсць выпушчаная выгада для УКБ — яна ж фактычна шкода. Пры гэтым матэрыяльных выгод для Князевай тут не было. Рабіла гэта ўсё Князева, па версіі абвінавачвання, каб умацаваць свой аўтарытэт сярод падначаленых і стварыць вобраз сваёй магутнасці. Людміла Князева выказалася і па пытанні шкоды.
Няма такога заканадаўства, што недаатрыманы прыбытак можа быць уронам. Калі было першае следства, па якой справа была закрытая, была 21 кватэра і 224 тысячы шкоды, а калі справу стаў весці КДБ, то стала 8 кватэр і 313 тысяч шкоды. Я пыталася ў следчага: чаму не мільярд, не трыльён? - казала яна. Віну яна не прызнала.
Па якіх эпізодах суд апраўдаў Князеву?
Князеву абвінавачвалі ў злоўжыванні ўладай, што выявілася, па версіі следства, у прагуле працы. Доказы — фіксацыя сігналу мабільнага тэлефона ў раёне дома, дачы пад Радашковічамі і ў іншых месцах Мінска і Мінскай вобласці.
Экс-дырэктар тлумачыла, што ў яе быў ненармаваны працоўны графік і раз'язны характар працы для пошуку новых аб'ектаў і наведвання новых аб'ектаў, а таксама нарадаў. Яна казала, што звычайна прыязджала на працу да 7.30, а потым увесь дзень магла быць у раз'ездах. Што ж тычыцца сігналу мабільніка каля дома і дачы, то каля дома як мінімум знаходзіцца адміністрацыя Першамайскага раёна, для якога будаваў УКБ, а каля лецішча Князева спрабавала знайсці ўчастак для асваення прадпрыемствам. Яна казала, што была 24 гадзіны ў суткі на тэлефоне і прымала па 200-300 званкоў у дзень. Віну яна не прызнала.
Па-другое, па версіі следства, злоўжыванне службовымі паўнамоцтвамі выявілася таксама ў тым, што дачка і зяць Князевай працавалі ў УКБ і па 20-40 дзён у годзе не хадзілі на працу, але грошы за гэта атрымлівалі. Пры гэтым заявы за свой кошт на гэтыя дні былі, сказана ў абвінавачванні.
Як тлумачыла экс-дырэктар, усе заявы, якія прыносіліся ёй, заўсёды накіроўваліся ў аддзел кадраў. А працу яе дачкі і зяця курыравалі іх непасрэдныя начальнікі, якія былі адказнымі і строгімі. Віну яна не прызнала.
Яе таксама абвінавачвалі ў тым, што яна выкарыстоўвала службовы транспарт у асабістых мэтах, што было трактавана як перавышэнне ўлады і службовых паўнамоцтваў. Па гэтым эпізодзе Князева таксама апраўданая.
***
Падчас суда таксама некалькі раз было ўзнята балючае для УКБ Цэнтральнага раёна пытанне ажыятажу на кватэры. Справа ў тым, што з-за нізкіх коштаў на жыллё пад будынкам забудоўшчыка часта начавалі людзі, перакуплялі чаргу па 3 тысячы даляраў, біліся, на іх выклікалі АМАП і гэтак далей. Натуральна, гэта выклікала грамадскі рэзананс, а значыць, забудоўшчыку даставалася ад уладаў усіх узроўняў. «І за гэта мяне Качанава (экс-кіраўнік Адміністрацыі прэзідэнта) пакарала», — сказала ў адной з рэплік Людміла Князева.
