У Беларусі каля 2500—3000 жанчын і мужчын займаюцца прастытуцыяй. Такую лічбу ў праграме «Маркаў. Нічога асабістага» на АНТ назваў начальнік Галоўнага ўпраўлення па наркакантролі і супрацьдзеянні гандлю людзьмі крымінальнай міліцыі МУС Генадзь Казакевіч.
Генадзь Казакевіч.
— Не адкрыю таямніцу, калі скажу, што мы ведаем 2500—3000 асоб абодвух палоў, якія займаюцца прастытуцыяй у Рэспубліцы Беларусь. Для нашай краіны гэта параўнальна няшмат, — цытуе Казакевіча tut.by.
Паводле беларускіх законаў, спажыўцоў такіх паслуг не караюць. Адміністрацыйную адказнасць нясуць толькі прастытуткі.
— За мінулы год мы прыцягнулі да адміністрацыйнай адказнасці каля 100 мужчын, якія займаліся прастытуцыяй.
Па словах Казакевіча, «феномен мужчынскай прастытуцыі паступова набірае абароты».
— Гэта не традыцыйныя альфонсы. Гэта гей-прастытуцыя — мужчыны, якія аказваюць сэксуальныя паслугі мужчынам. Іх век — ад 16 гадоў (век палавой згоды). Самаму сталаму было каля 50 гадоў, — распавёў Генадзь Казакевіч.
Зарабляюць прастытуцыяй у Беларусі ад 10 даляраў да некалькіх дзясяткаў тысяч даляраў за гадзіну. Але, як адзначае Казакевіч, пытанне не ў цане.
— Нягледзячы на 25-гадовы тэрмін службы, для мяне дагэтуль застаўся вельмі важным маральны аспект. Усё роўна, за колькі, але чалавек прадаецца. Тут пытанне попыту і прапановы. Маральна-этычны бок гэтай сумнеўнай працы заўсёды ўзнікае.
Па словах Казакевіча, ён выступае катэгарычна супраць легалізацыі прастытуцыі. А такія прапановы называе «паразніцкай пазіцыяй».
— Вы гатовыя бачыць прастытутку ў маме, якая прыводзіць дзіця ў дзіцячы сад або школу? Вы гатовыя бачыць прастытутку ў сваёй суседцы, з якой міла вітаецеся раніцай? Напэўна, не. З эканамічнага пункту гледжання, 2500—3000 індывідуальных прадпрымальнікаў вялікага прыбытку ў казну ў выглядзе падаткаў не прынясуць. А вось медыцынскія рызыкі (ВІЧ, СНІД, розныя формы венерычных захворванняў) з магчымым здзяйсненнем злачынстваў (махлярства, разбойныя напады, крадзяжы) так ці інакш спадарожнічаюць гэтаму віду «бізнэсу».
