У Краснаполлі, што на Магілёўшчыне, дачка міліцыянта з сяброўкай збілі малодшую на год школьніцу. Маці збітай звярнулася да журналістаў, бо кажа, што не можа дабіцца праўды ў міліцыі ды пракуратуры.
«Люда і праз некалькі месяцаў пасля таго млела, скардзілася, што не адчувае ног, дагэтуль часта хвалюецца, кепска спіць», — амаль не плача маці дзяўчынкі Юлія Ганчар. У бальніцы з траўмамі галавы дзяўчынка праляжала 23 дні.
Увечары 14 лістапада 2008 г. у гарадскім парку ў Краснаполлі да 14‑гадовай Люды Ганчар з яе сяброўкай прычапіўся малодшы школьнік: кінуў граззю, абмацюкаў. Атрымаўшы адпор, прыгразіў патэлефанаваць сяброўцы. І патэлефанаваў. Пасярод парку дзяўчат спынілі Марыя Р. ды Настасся С.
Далей паміж дзяўчатамі, як напісана ў пратаколах, «на глебе непрыязных адносінаў адбылася канфліктная сітуацыя», у выніку якой Людміле «былі прычыненыя цялесныя пашкоджанні ў выглядзе драпінаў твару і кровападцёкаў на валасістай частцы галавы злева».
Судова‑медыцынская экспертыза аднесла гэтыя пашкоджанні да катэгорыі лёгкіх. Па словах жа Люды і яе сяброўкі, Марыя спрабавала выціснуць ёй вочы пальцамі, а Настасся падрапала дзяўчынцы твар. Пацярпелая потым сказала, што абедзве нападніцы былі п’яныя.Гэта пацвердзіць назаўтра Насця, якая прыйдзе разам з маці да Ганчароў выбачацца, а таксама сведкі. Але на экспертызу дзяўчат так і не адвезлі.
Пасля збіцця Люда страціла прытомнасць, яе адвезлі ў бальніцу, а адтуль — у міліцыю. У РАУСе маці і дачку развялі па розных кабінетах. Пакуль Юлія Аляксееўна размаўляла з участковым інспектарам, яе дачку агледзеў медэксперт. Паводле закону (арт. 10.19 КаАП РБ), такая экспертыза праводзіцца толькі з пісьмовай згоды пацярпелага альбо яго бацькоў, калі пацярпелы — непаўналетні. Ю.Ганчар сцвярджае, што такой згоды не давала і паперы не падпісвала. Пасля візіту ў РАУС Людзе стала кепска, але, па словах маці, педыятр бальніцы адмовіўся яе шпіталізаваць.
Юлія Ганчар гаворыць, што пазней яе з дачкой некалькі разоў палохалі расправай: тэлефанавалі на мабільны, у палату да дачкі прыходзілі яе крыўдзіцелькі, а ёй асабіста ў прысутнасці яе старэйшай дачкі Вольгі намеснік начальніка Краснапольскага РАУС Драчоў нібыта пагражаў расправай за зварот у пракуратуру.Жанчына неаднаразова звярталася ў праваахоўныя органы, пісала скаргі на імя генпракурора. «Я дабіваюся, каб была распачатая крымінальная справа. Дачка правяла ў бальніцы 23 дні, яна дагэтуль не можа прыйсці ў сябе», — тлумачыць сваю пазіцыю маці Люды і звяртае ўвагу на недакладнасці ў працы праваахоўнікаў. Так, у раённай пракуратуры яе запэўнілі, што ў дачыненні дзяўчат заведзеныя адміністрацыйныя справы, а адпаведныя адміністрацыйныя пратаколы нібыта былі накіраваныя ў суд (ліст ад 5 снежня 2008 г. за подпісам пракурора раёну Зоі Аляксюцінай). Аднак з вызначэння суддзі Краснапольскага раёну ад 8 студзеня 2009 г. вынікае, што гэтыя пратаколы ў суд не паступалі.
«Міліцыянер камусьці пагражаў? Не можа гэтага быць! — здзівіліся ў Краснапольскім РАУС. — Камісія праводзіла праверку паводле заявы Юліі Ганчар, але факт пагрозаў не пацвердзіўся».
Раённы пракурор Зоя Аляксюціна паведаміла, што ў мінулым месяцы пастановай пракуратуры справа Людмілы Ганчар была спыненая за адсутнасцю доказаў злачынства. «Мы атрымалі ад Юліі Ганчар 11 скаргаў, у асноўным яна скардзілася на няпоўнае, на яе думку, расследаванне акалічнасцяў збіцця яе дачкі», — распавяла пракурор. Паводле яе словаў, была праведзеная камісійная судмедэкспертыза, якая выявіла, што пагаршэнне здароўя Людмілы, на якое ўказвала яе маці, з’яўляецца не наступствам інцыдэнту. «У дзяўчынкі абвастрылася захворванне, якое ў яе выявілі яшчэ тры гады таму», — патлумачыла пракурор.
«Гэта вельмі непрыгожая гісторыя, — перажывае галоўная доктарка Краснапольскай цэнтральнай раённай бальніцы Галіна Марозава.— У нас тут была праверка, прыязджалі адусюль: з раённай пракуратуры, з абласной. Але парушэнняў з боку медыкаў не выявілі. Юлія Ганчар хацела атрымаць ад нашага хірурга заключэнне, выдаць якое мае права толькі судмедэксперт», — патлумачыла спадарыня Галіна.
Юлія Ганчар не пагадзілася з высновамі міліцыі і пракуратуры.Яна падазрае праваахоўныя органы ў бяздзейнасці і перавышэнні службовых паўнамоцтваў, а таксама незаконным вызваленні вінаватых ад крымінальнай адказнасці. І таму жанчына звярнулася да прэсы.
