Палітолаг Арцём Шрайбман у праекце «Жыццё-маліна» Мікіты Мелказёрава пракаментаваў падзеі апошніх месяцаў у краіне.
— Калі ўсё скончыцца?
— У такім рэжыме, як цяпер, не бачу, як гэта можа доўжыцца больш за год. Чыста эмацыйна. І камусьці гэта здасца: нічога сабе, яшчэ год гэта цярпець! Але давайце паглядзім на большай дыстанцыі таго, што было ў маі ці красавіку. Калі б тады сказалі, што Лукашэнку засталося ва ўладзе максімум год-два, то ўсе б, напэўна, здзівіліся, маўляў, ён можа кіраваць, колькі хоча. Гэтыя падзеі, нават калі яны не прывядуць да неадкладнай змены ўлады, скарацілі тэрмін існавання гэтай улады ў разы. Без гэтага крызісу, у прынцыпе, мала, што перашкаджала дасядзець Лукашэнку да 2025 года, а потым спакойна сабе зладзіць транзіт па казахстанскім сцэнары. Але здарыўся крызіс, і гэта скараціла перыяд нашых пакут.
— Калі б да выбараў дапусцілі Ціханоўскага, Цапкалу, Бабарыку, то як думаеш, хто б выйграў?
— Бабарыка. Гэта было бачна па апытаннях, якія праводзіліся на розных сайтах. Цапкала і Бабарыка канкуруюць за аднаго выбаршчыка, але Бабарыка харызматычны, і таму, хутчэй, ён. Ціханоўскі? Я думаю, што ў яго ёсць недаацэнены электарат. У першую чаргу гэта расчараваны электарат Лукашэнкі. Але, думаю, што менавіта таму, што ён шмат каму б нагадваў Лукашэнку па стылі, а не па ідэях — гэта б адштурхнула частку людзей, якія ў вакууме за яго прагаласавалі.
— Бабарыка — гэта праект Расіі?
— У гэтага няма сур'ёзных доказаў. Гэтая версія цалкам ігнаруе свабоду чалавека прымаць аўтаномныя рашэнні. Гэта значыць, мы лічым, што да гэтага Бабарыка 6 гадоў фінансаваў беларускія ініцыятывы, творчасць — і гэта ўсё было часткай плана. Нічога з гэтага ён не рабіў сам. Гэта ўсё было часткай нейкай маніпуляцыі, падрыхтоўкай. Гэта значыць, мы поўнасцю адмаўляем у чалавека суб'ектнасць. Гэта аналітычная памылка, што нехта, уключаючы Расію, можа арганізаваць і пракруціць такую камбінацыю. Нічога ў ім, у яго бэкграўндзе не выдае прарасійскасці. Былі выпадкі абсурдныя, калі на яго ў «Газпрам» скардзіліся рускія нацыяналісты, што ён, гад такі, на грошы «Газпрама» падтрымлівае беларускіх нацыяналістаў. Былі выпадкі, калі за яго інтэрв'ю, за параўнанні нейкага ліцвінскага духу ў Беларусі і татара-мангольскага духу на Усходзе, яму прылятала ад няўдзячнай публікі ў Беларусі і Расіі за нібыта расізм. Гэта не чалавек, у якога рускі свет у галаве. Я лічу, што пры прэзідэнце Бабарыку Расіі было б прасцей дамаўляцца з Беларуссю, але гэта не значыць, што гэты чалавек здаў бы Беларусь. Гэтага я за ім не бачу.
— Чаму Качанава столькі вырашае?
— Качанава Лукашэнка абагаўляе. Яна любіць яго беззапаветна, я не кажу як мужчыну, а ў плане як палітыка. Яна лічыць яго геніяльным лідарам. Ён любіць такое стаўленне да сябе. Яна, мабыць, паказала сябе эфектыўным арганізатарам, таму яна, нават будучы кіраўніком Савета Рэспублікі (а гэта, увогуле, дэкаратыўная роля ў сённяшняй Беларусі), яе прадоўжылі прыцягваць да нейкіх крызісных сітуацый. Цяпер, мне здаецца, яе роля пайшла на спад. Лукашэнка падабаецца такі падыход да сябе, калі яму глядзяць у рот, з ім згаджаюцца, ківаюць. Не ведаю, магчыма, гэта ўзроставае, а можа, палітычная стылістыка такая. Але чалавеку не падабаюцца тыя, хто з ім спрачаецца.
— Ціханоўская зможа вярнуцца да сваіх катлет?
— Я баюся за шлюб Ціханоўскіх. Таму што калі Сяргей выйдзе з тымі самымі мача-патэрнамі паводзін: я галоўны, я гаспадар, такія патрыярхальныя ўстаноўкі, а насупраць яго сядзіць чалавек, якога паўкраіны лічыць абраным прэзідэнтам, яна сустракалася з Меркель і Макронам, якая на фразу «Света, не адсвечвай» (ён сказаў гэта ёй праз тэлефон на адным са стрымаў) можа і на месца паставіць, я думаю, што гэта будзе сур'ёзная перабудова для Сяргея ўжо дакладна. Так што я перажываю за гэты шлюб, калі шчыра. Але катлеты? Я думаю, што яна з задавальненнем вернецца да катлет. Таму што катлеты і ў цэлым кулінарыя — гэта не прыкмета нейкі жаночай слабасці. Я не стаўлюся да гэтага так. Ёсць моцныя жанчыны: самастойныя, незалежныя — і яны любяць гатаваць.
