Кіно

«Я даведаўся пра адмену «Лістапада» ў чаце». Гутарка з дырэктарам фестывалю Ігарам Сукманавым пра далейшыя планы

За дзень да адкрыцця кінафестывалю «Лістапад» Міністэрства культуры паведаміла ў сваім тэлеграм-канале, што ён адменены. Афіцыйная прычына — эпідэміялагічная сітуацыя. Гэта стала сюрпрызам і для самой дырэкцыі, якая прыкладна ў той жа час атрымала з міністэрства проста электронны ліст. «Наша Ніва» пагутарыла з праграмным дырэктарам фестывалю Ігарам Сукманавым пра яго версію падзей і пра тое, што з «Лістападам» будзе далей.

— Калі кінафестываль адменены праз каранавірус, можа, ён усё яшчэ адбудзецца ў фармаце анлайн альбо будзе перанесены?

— Гэта цяпер ужо пытанне не да арганізатараў фестывалю, а да яго заснавальнікаў, а заснавальнікі менавіта адмянілі «Лістапад». Фармулёўка, з якой гэта было зроблена, кажа пра абсалютна высакародныя рэчы, але па сваёй сутнасці распаўсюджваецца на ўсё, што мы называем масавым мерапрыемствам. А паколькі адменены толькі «Лістапад», гэта выклікае шмат пытанняў і здзіўлення. Адказы на ўсё гэта трэба шукаць у тых, хто прымаў рашэнне, мы ж былі пастаўлены перад фактам і не атрымалі ніякіх дадатковых каментарыяў. 

— І які План Б?

— Правесці фестываль анлайн, на жаль, немагчыма, таму што большасць фільмаў праграмы занадта свежая для таго, каб трапляць на інтэрнэт-платформу. Але мы адабралі прыкладна сто дваццаці карцін — і ў гэтым выпадку выступаем хутчэй як Канская дырэкцыя, якая адмяніла сёлетні фестываль, але выпусціла спіс фільмаў з вось гэтым канскім лэйблам. У нас таксама застаецца праграма з лэйблам «Лістапада» — усё гэтае кіно рана ці позна стане даступным нашай публіцы, таму мы можам толькі рэкамендаваць следаваць нашаму спісу. Такая місія насамрэч заўсёды стаяла перад намі: зразумела, што за фестывальны тыдзень немагчыма пагледзець усё. Таму гэтая навігацыя, як нам заўсёды падавалася, вельмі важная — з ёй глядач ведае, на што варта звяртаць увагу.

— То-бок нешта з праграмы вы будзеце паказваць асобна?

— Так, ужо як кампанія «Арт Карпарэйшн» мы будзем працягваць займацца вось гэтай «культурнай экспансіяй». Я мару, каб нашы суайчыннікі былі ў курсе ўсіх дасягненняў сусветнага кіно, каб тое, што прапануе Канскі ці Венецыянскі кінафестывалі, было даступна калі не праз «Лістапад», значыць, праз іншыя мерапрыемствы. Пэўная частка карцін з нашай праграмы рана ці позна будзе паказана на вялікім экране, некаторыя пазаконкурсныя і нават конкурсныя фільмы, рэтраспектыва Войцеха Хаса — ужо ў самы бліжэйшы час. Усё гэта не прападзе: сасуд разбіты, але яшчэ магчыма сабраць аскепкі і скласці цудоўны пазл. Ведаеце, «Лістапад» цяпер — як скрыжаль. Яго нельга адмяніць, гэта факт, які ўжо адбыўся.

— Ці могуць у фестывалю ўзнікнуць праблемы з акрэдытацыяй FIAPF?

— Калі FIAPF знойдзе парушэнне, яно будзе пастаўлена на разгляд. Нельга па ўзмаху чарадзейнай палачкі нешта дазваляць ці адмяняць — гэта можна рабіць, калі гаворка ідзе пра мясцовае свята жыцця, а «Лістапад» — не цацка і не забава, а сур’ёзнае мерапрыемства, упісанае ў міжнародны каляндар. З гэтага пункту гледжання ўсе карэктывы павінны быць крыштальна зразумелыя ўсім.

— Як вы думаеце, калі б фестываль першапачаткова рыхтаваўся анлайн, яго б не адмянілі?

— Мне вельмі складана даваць ацэнку тым дзеянням, якія для мяне самога да канца не растлумачаны. Канечне, у галаве мы можам выбудоўваць розныя версіі таго, што адбываецца, але невядома, наколькі яны аб’ектыўныя. Я б не стаў уступаць у палеміку. Магу сказаць адно: не тое каб крыўдна, што прападае наша праца, — а мне абсалютна не крыўдна, я наадварот задаволены, што мы ўсё гэта змаглі зрабіць, — але я шчыра спачуваю сваім суайчыннікам у тым, што культурная падзея аказалася адсунута на другі план. Так, культура ў нас дагэтуль не стаіць сярод прыярытэтаў. Па-мойму, дэ Голь казаў, што Брыджыт Бардо зрабіла для іміджа Францыі больш, чым усе палітыкі разам узятыя, — і гэта праўда. Мы заўсёды пазіцыянавалі «Лістапад» не як лекі ад нуды, а як платформу для роздуму і дыскусіі, для таго, каб чалавек пашырыў унутраную прастору і зрабіўся багацейшым. Неразуменне такіх працэсаў кажа не на карысць, напрыклад, панятка духоўнага складніка нацыі.

— Як вы ўспрынялі спосаб паведаміць дырэкцыі пра адмену фестывалю?

— Асабіста я даведаўся пра гэта падчас размовы з сябрамі нашага журы, бо яно ўжо пачало працаваць, — проста убачыў паведамленне ў працоўным чаце. Я не адчуў шок, у мяне не адняло мову, я не выпаў з рэальнасці — мы настолькі гатовыя да рознага рода сюрпрызаў, што нам не да непрытомнасці. Я ўспрыняў гэта як працоўную інфармацыю, з якой трэба неяк дзейнічаць далей. Магчыма, у маіх калег іншыя адчуванні і іншае разуменне сітуацыі. Мы як нармальныя людзі ўсё гэта абмяркоўваем, але прафесійная этыка не дазваляе мне рабіць паспешлівыя высновы. Затое магу сказаць, што вельмі ўдзячны мінскай публіцы: нягледзячы на сапраўды няпросты час, на многія сеансы білеты ўжо былі раскуплены.

— Ці былі падчас падрыхтоўкі сёлетняга фестывалю нейкія крызісныя моманты ў камунікацыі з міністэрствам?

— Мы тут не навічкі. Безумоўна, пэўныя непаразуменні і дыскусіі заўсёды існавалі. Галоўнае, што мы былі шчырыя ў сваёй пазіцыі і стараліся ўсё аргументаваць — у большасці выпадкаў нам удавалася пераканаць той бок. Такія сустрэчы ты ўспрымаеш як выпрабаванне, якое можна пераадолець. Нават гэтая сітуацыя — не канец, мы не апускаем рукі і не адчуваем сябе зняважанымі і абражанымі. Я не буду тыкаць у некага пальцам і сцвярджаць, што ў нас хацелі выбіць глебу з-пад ног альбо ўчыніць нейкую расправу.

— У СМІ пісалі, што на «Лістападзе» не меўся ўручацца прыз прэзідэнта. Чаму яго адмянілі?

— Мы лічым, што любая палітызацыя не служыць фестывалю на карысць. Наша мэта — не сутыкаць ілбамі, а прасвятляць і дазваляць убачыць свет шматмерным. Таму калі грамадства дастаткова напружана, не варта падліваць масла ў агонь.

— Якімі меркаваліся быць цырымоніі адкрыцця і закрыцця?

— Вельмі сціплымі. Мы з года ў год намагаліся зрабіць адкрыццё і закрыццё святам не масавай культуры, а элітарнага мастацтва — няшчасце дапамагло. Нам было важна прадставіць праграму, журы і паказаць фільм адкрыцця — усяго тры складнікі. Гэта не адпавядала б паняццям «танец на касцях» альбо «пір падчас чумы». Увогуле на такія заўвагі я ўспамінаў «Дэкамерона» Бакача, дзе людзі, аб’яднаныя мастацтвам, маглі пераадолець чуму. У нашым кантэксце перамагчы чуму таксама можна толькі з дапамогай культуры.

— Як выглядае працэдура адмены фестывалю?

— Мы ва ўскораным рэжыме даем афіцыйныя тлумачэнні. Калі казаць цыркулярна, з 5 лістапада мы больш не з’яўляемся дырэкцыяй фестывалю, але, канечне, застаемся ў перамовах і шукаем найбольш выгадныя рашэнні для «Лістапада».

Каментары

 
Націсканне кнопкі «Дадаць каментар» азначае згоду з рэкамендацыямі па абмеркаванні.

Цяпер чытаюць

Дзяржаўныя каналы нечакана паказалі, як выглядаюць рэзідэнцыі Лукашэнкі знутры. Раней камеры туды не траплялі4

Дзяржаўныя каналы нечакана паказалі, як выглядаюць рэзідэнцыі Лукашэнкі знутры. Раней камеры туды не траплялі

Усе навіны →
Усе навіны

Сям’я з Беларусі на сваёй машыне праехала каля 10 тысяч кіламетраў дзеля Эгейскага мора6

Беларуска ў 36 гадоў паступае ва ўніверсітэт на дзённае4

У выніку пажару на «Кераміне» аб'ём вытворчасці заўважна ўпадзе. А ўзгаранне магло быць ускосным наступствам санкцый14

Telegram пачаў рэгістрацыю прадстаўніцтва ў Расіі? Дураў абвяргае7

Лідар літоўскіх кансерватараў прапануе абавязаць замежнікаў вучыць літоўскую для падаўжэння ДНЖ62

У Трампа выявілі хранічнае захворванне9

ЕС зацвердзіў новы пакет санкцый супраць Расіі9

Памятаеце дзяўчыну, якая планавала паехаць на «Міс Сусвет», а яе арыштавалі? Яна ўжо на свабодзе3

Скраў $2500 і знік. Махляр падмануў больш за 30 фаундараў па ўсім свеце — сярод іх ёсць і беларусы5

больш чытаных навін
больш лайканых навін

Дзяржаўныя каналы нечакана паказалі, як выглядаюць рэзідэнцыі Лукашэнкі знутры. Раней камеры туды не траплялі4

Дзяржаўныя каналы нечакана паказалі, як выглядаюць рэзідэнцыі Лукашэнкі знутры. Раней камеры туды не траплялі

Галоўнае
Усе навіны →

Заўвага:

 

 

 

 

Закрыць Паведаміць