РБК-Украіна
Мэр Харкава Генадзь Кернес памёр ад наступстваў каранавіруса на 62-м годзе жыцця, піша РБК-Украіна.
Ён праходзіў лячэнне ў Берлінскай клініцы з верасня. Пра гэта ў Telegram паведаміў бізнэсовец і сябар Кернеса Павел Фукс.
Па яго словах, Кернес памёр у ноч на 17 снежня. У яго спынілася сэрца.
Кернес узначальваў другі па велічыні горад Украіны 10 гадоў. Вядомы далёка за межамі сваёй краіны — перш за ўсё, дзякуючы злітаму ў сетку ў 2013-м віруснаму відэа (дзе ён, мякка кажучы, разважае з кіраўніком абласной адміністрацыі Міхаілам Добкіным, як правільна весці перадвыбарчую кампанію) — ён заставаўся адным з самых папулярных кіраўнікоў горада краіны.
У кастрычніку 2020 года Кернес выйграў выбары мэра, фізічна знаходзячыся ў нямецкай бальніцы на працягу ўсёй выбарчай кампаніі. Біяграфія Кернеса была нібы вытканая з супярэчнасцяў і неадназначнасцей, піша Бі-бі-сі.
Мэра ўніверсітэцкага цэнтра, «першай сталіцы» Украіны, часта папракалі крымінальным мінулым і манерамі, якія нагадвалі пра «ліхія 90-я».
Яго доўга лічылі яркім прарасійскім палітыкам і падазравалі ў арганізацыі «цітушак» падчас Еўрамайдана, але ў нейкі момант ён ператварыўся ў гаранта «ўкраінскасці» Харкава і прыхільніка прэзідэнта Пятра Парашэнкі.
Журналісты казалі аб неэфектыўнасці і карупцыйным складніку яго сіці-менеджменту, але ён заставаўся бясспрэчным аўтарытэтам для большасці харкаўцаў, так і не займеў ніводнага годнага суперніка.
***
Генадзь Кернес нарадзіўся ў 1959 годзе ў Харкаве. Пасля заканчэння школы, паводле афіцыйнай біяграфіі, «больш за дзесяць гадоў працаваў на дзяржаўных прадпрыемствах горада». Кернес працаваў слесарам, разлівальшчыкам малака і нават гадзіннікавым майстрам, пісалі мясцовыя СМІ.
Пры канцы існавання Савецкага Саюза ў Кернеса, паводле звестак СМІ, з'явіліся праблемы з законам.
У розных крыніцах можна прачытаць розныя версіі таго, як менавіта, будучы харкаўскім мэрам, ён пераступаў закон: ці то займаўся спекуляцыяй, то «варыў джынсы» ў падпольных «цэхах», то зарабляў напарсткамі, ці проста быў махляром, ці перапрадаваў крадзенае. Так ці інакш, у пачатку 90-х Кернес правёў два гады ў СІЗА.
«Тады такім чынам фармавалі агульнае меркаванне сярод папулярных людзей у горадзе, а я быў папулярным чалавекам, вось і апынуўся ў месцах, не гэтак аддаленых», — распавядаў аб гэтай старонцы сваёй біяграфіі Кернес у інтэрв'ю выданню «Гардон».
І дадаваў: пасля двух гадоў за кратамі ён быў апраўданы, гэта значыць фармальна судзімым не лічыўся.
«Мяне пасадзілі пры Савецкім Саюзе, а выйшаў я ў іншай краіне, у іншых рэаліях. Я трапіў у турму, калі таксі каштавала 5 рублёў. Дадому, калі выйшаў праз два гады, я ехаў на таксі за 25 карбаванцаў [украінская назву савецкай валюты]», — апісваў Кернес метамарфозы, якія адбыліся з краінай за час яго адсутнасці.
