З новага года спыніла сваю дзейнасць незалежная газета «Вольнае Глыбокае». Год таму выданне адзначыла свой 1000 нумар і 25-цігоддзе, піша Радыё Рацыя.
«Вольнае Глыбокае» праіснавала роўна 26 год, апошні яе нумар выйшаў на каталіцкае Раство. Над стварэннем газеты і яе распаўсюдам апошні час працавала амаль адна сям’я галоўнага рэдактара і выдаўца Уладзіміра Скрабатуна.
«Як балюча б ні было, але яе давялося закрыць з-за фінансавых праблем,» — кажа распаўсюднік газеты і дачка галоўнага рэдактара Надзея Маліноўская. — Праблема адна — гэта фінансы, якіх сапраўды не хапае. Нават калі, з улікам таго, што працую я, сястра, мама, тата, усе мы чацвёра, мы працуем проста на голым энтузіязме і нічога не атрымліваем. Ужо некалькі год. Але на сённяшні дзень склалася такая сітуацыя, што раней мы не атрымлівалі, але газета сама сябе акупляла, і проста на ідэі мы працавалі.
Цяпер мы не можам зарабіць нават на друкарню.
Паводле рэдактара газеты Уладзіміра Скрабатуна, выратаваць выданне ў цяперашніх складаных умовах наўрад ці магчыма, нават нягледзячы на змяншэнне тыражу.
— Наўрад ці магчыма. За 900 асобнікаў я не бачу сэнсу яе выдаваць. Сэнс такі: 900 асобнікаў, альбо мільён асобнікаў, праца абсалютна тая ж самая. Толькі друк каштуе для 900 асобнікаў 435 рублёў. А калі б была тысяча, а калі б было дзве тысячы? Гэта б ужо каштавала тысяча рублёў. Дзе такія грошы ўзяць? У нас столькі рэкламы няма.
Апошнім часам газета «Вольнае Глыбокае» выходзіла накладам 900 паасобнікаў, у лепшыя часы яе наклад дасягаў 5 000 экзэмпляраў.
Для глыбачанаў і жыхароў суседніх раёнаў яна была цікавай у першую чаргу краязнаўчымі матэрыяламі і мясцовымі абвесткамі.
Але, як кажа Уладзімір Скрабатун, ён не апускае рукі і будзе працаваць над раскруткай электроннай версіі газеты — сайта vglybokaye.by.
Цяпер чытаюць
«Я хачу справядлівасці — і для жанчын, і для сябе». Шчырая гутарка з Андрэем Стрыжаком пра скандал з дыкпікамі, залежнасці і будучыню53
Каментары